Wsparcie społeczne pacjentów po udarze mózgu w okresie hospitalizacji (wyniki wstępne)

Wstęp. Wsparcie społeczne to szczególny sposób i rodzaj pomocy udzielanej osobom i grupom pacjentów, głównie w celu mobilizowania ich sił, potencjału i zasobów, aby mogli sami sobie radzić ze swoimi problemami. Celem niniejszej pracy było określenie zapotrzebowania na wsparcie u pacjentów po udarze...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Skrzypek, Marcelina, Nyka, Walenty M., Wilczewska, Lucyna, Siemiński, Mariusz, Karwacka, Magdalena, Janowicz, Agata, Trybull, Anna, Kass, Magdalena
Format: Article in Journal/Newspaper
Published: Via Medica 2007
Subjects:
Online Access:https://journals.viamedica.pl/um/article/view/33722
Description
Summary:Wstęp. Wsparcie społeczne to szczególny sposób i rodzaj pomocy udzielanej osobom i grupom pacjentów, głównie w celu mobilizowania ich sił, potencjału i zasobów, aby mogli sami sobie radzić ze swoimi problemami. Celem niniejszej pracy było określenie zapotrzebowania na wsparcie u pacjentów po udarze mózgu w okresie hospitalizacji, z uwzględnieniem deklarowanego oczekiwanego wsparcia i deklarowanej otrzymanej pomocy. Wsparcie społeczne zbadano przy użyciu autorskiego kwestionariusza wywiadu dotyczącego trzech głównych rodzajów deklarowanego wsparcia: emocjonalnego, informacyjnego i instrumentalnego (rozumianego jako wykonywanie specjalistycznych procedur medycznych). Pytania odnosiły się do wczesnej fazy choroby oraz okresu stabilizacji stanu klinicznego. Materiał i metody. Badaniu poddano 50 chorych po udarze mózgu hospitalizowanych na oddziałach neurologii 2 trójmiejskich szpitali. Średnia wieku badanych wynosiła 69 lat, z odchyleniem standardowym 13 lat. U 94% badanych wystąpił niedokrwienny udar mózgu, a u 6% - udar krwotoczny. Wyniki. Od pielęgniarek chorzy otrzymali mniej wsparcia psychicznego i informacyjnego niż oczekiwali w obu fazach choroby. W okresie stabilizacji stanu klinicznego badani oczekiwali więcej wsparcia psychicznego i informacyjnego od lekarzy. Rodziny były w stanie udzielić pacjentom oczekiwanego wsparcia. Spośród badanych 50% było zdecydowanie zadowolonych z otrzymanego wsparcia od pielęgniarek i lekarzy. Oczekiwane wsparcie nie zależało od płci i wieku chorych, zależało natomiast od fazy choroby (p < 0,05). Wnioski. Uzyskane wyniki wstępne wymagają poszerzenia grupy badawczej i uwzględnienia dodatkowych zmiennych. Konieczne jest opracowanie skali umożliwiającej ocenę zapotrzebowania na wsparcie wśród chorych po udarze mózgu w okresie hospitalizacji. Ze względu na znaczną potrzebę wsparcia informacyjnego obecnie trwają prace nad stworzeniem dotyczącego go profesjonalnego programu dla pacjentów po udarze mózgu i ich rodzin. Background. Social support is understood as a special kind of help, which is delivered to individual person or to groups of patients specially for mobilization their strength, potential and resources to contrive with problems. The purpose of the study was to assess the demand for support in the population of patients after cerebral stroke during hospitalization with declared expected and received support. Social support was assessed using an original questionnaire for patients focused on three domains of declared social support: the emotional support, informative support and technical support (understood as performing specialized medical procedures). Questions apply to acute and post-acute phases of stroke. Material and methods. The reaserched population was 50 patients hospitalized in Neurology Ward (in Gdansk and Gdynia). The mean age was 69 ± 13. The majority of patients underwent ischemic cerebral stroke (94%), but 6% had brain haemmorhage. Results. Patients received less emotional and informative support from nurses, than they expexcted in both phases. During the next days of hospitalization doctors should give more emotional and informative support. The families gave such support, as patients expected. 50% patients were definitively satisfied of received support from doctors and nurses. Expected support does not depend on patients age and sex, but it depends on stroke phase (p < 0.05). Conclusions. The researched population should be increased with other variables. We need to make a special scale to assess the demand for support among patients after cerebral stroke during hospitalization. Most patients declared that they received less informative support than they expexcted so nowadays we are preparing a professional education program for patients after cerebral stroke and their carers.