| Summary: | Pacjent, który dowiaduje się, że jest chory na raka płuca przeżywa szok i zaskoczenie. Jedni pacjenci radzą sobie sami z tą trudną sytuacją, inni potrzebują pomocy psychologa. Artykuł poświęcono grupie chorych z rozpoznaniem niedrobnokomórkowego i drobnokomórkowego raka płuc potrzebujących pomocy psychologa. W zależności od tego, jak pacjent traktuje chorobę: jako przeszkodę, którą można pokonać albo obejść lub jako przeszkodę nie do pokonania, jako karę czy ulgę, omówiono różne sposoby proponowanej pomocy. Propozycje pomocy uzależniono od etapu choroby: od diagnozy do opieki paliatywnej i sposobów jej leczenia: zabiegu operacyjnego, chemioterapii, radioterapii i leczenia objawowego. A person learning to have lung cancer responds with shock and disbelief. Some cancer patients are able to cope with this difficult situation but some of them need psychological support. The article focuses on those patients diagnosed with non-small cell and small cell lung cancer who do need psychological support. Because of the many ways in which cancer patients treat the disease, for example as an obstacle which may be overcome or avoided, or as an insurmountable difficulty, or even as a punishment or a relief, various methods of support are described. The shifting nature of the disease, from diagnosis to therapy, surgery and palliative care, requires that the psychologist be flexible in his or her approach and thus adjust the methods to the stage of the cancer and to the mode of treatment, whether surgery, chemotherapy, radiation therapy, or symptomatic treatment.
|
|---|