| Summary: | Verdrinking van zeehonden in fuiken is een bekend beheersprobleem. Verdrinking kan worden voorkomen door het aanbrengen van een keerwant in de fuik, of een zodanige kleine opening voor de eerste keel te kiezen dat de zeehond er niet in kan geraken. De overheid heeft een verplichting tot het aanbrengen van keerwant in fuiken uitgevaardigd. Vissers hebben tegen die keerwant-verplichting geprotesteerd vanwege vangstderving en de overheid heeft Alterra opgedragen het gebruik van keerwant in fuiken te evalueren. Dit rapport beschrijft het experimentele onderzoek naar zodanige afmetingen van de 1e keel doorgang in schietfuiken en van de maaswijdte van keerwant in schiet- en andere fuiken, dat die veilig zijn voor zeehonden en zo min mogelijk vangstderving opleveren. Daarnaast zijn gegevens over verspreiding en duikgedrag van zeehonden in de Oosterschelde gekoppeld aan gegevens over locaties van schietfuiken in de Oosterschelde. Op basis daarvan is geconstateerd dat in de Oosterschelde het risico op verdrinking van zeehonden in schietfuiken zonder keerwant, zeer aannemelijk is. Tenslotte wordt een alternatief voor het traditioneel toegepaste nylon keerwant beschreven. Dat bestaat uit een frame van roestvrijstalen spijlen, dat in de 1e keel van fuiken wordt aangebracht
|
|---|