| Summary: | W „Szkicu o sezonowych przemianach społeczeństw Eskimosów” Marcel Mauss zakłada, iż do poznania całości kultury niezbędne jest poznanie kontekstu przestrzennego i że na tej właśnie podstawie nabudowywać należy pozostałe aspekty kultury. Sam jednak kontekstu tego nie doświadcza w sposób bezpośredni. Zamiast tego Mauss skupia się na kilku czynnikach, które zebrane razem tworzą dosyć ogólny obraz przestrzeni życia Eskimosów, stanowiącej punkt wyjścia do rozważań o innych aspektach ich egzystencji (religia, system prawny i religijny, życie rodzinne), a także jej sezonowych przemian. Celem artykułu jest analiza sposobów konstrukcji przestrzeni w tekście badacza, który opisywanej przestrzeni nie doświadczył w sposób bezpośredni oraz wskazanie metodologicznych podstaw praktykowanego przez Maussa spojrzenia z oddali.
|
|---|