Međunarodnost baštinjenja i nova muzeologija
U radu se preispituje odnos koncepta međunarodne saradnje i baštinskih procesa u svetlu izvornih principa nove muzeologije i njenih kasnijih muzeoloških i muzejskih derivata. Obrazlažući formativne ideje koje su napravile radikalnu distancu od do tada (a često i danas vidljivih) ustaljenih modela mu...
| Published in: | Glasnik Etnografskog instituta |
|---|---|
| Main Author: | |
| Format: | Article in Journal/Newspaper |
| Language: | unknown |
| Published: |
Srpska akademija nauka i umetnosti SANU - Etnografski institut, Beograd
2019
|
| Subjects: | |
| Online Access: | http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/2709 https://doi.org/10.2298/GEI1902377K http://reff.f.bg.ac.rs/bitstream/id/1392/2706.pdf |
| Summary: | U radu se preispituje odnos koncepta međunarodne saradnje i baštinskih procesa u svetlu izvornih principa nove muzeologije i njenih kasnijih muzeoloških i muzejskih derivata. Obrazlažući formativne ideje koje su napravile radikalnu distancu od do tada (a često i danas vidljivih) ustaljenih modela muzealizacije i principa aktiviranja pamćenja uopšte, rad pozicionira "neuralgične" tačke uspostavljanja bilo kog oblika saradnje na institucionalnom i vaninstitucionalnom nivou, pa tako i one saradnje koja se administrativno naziva međunarodnom. Baštinski procesi, shvaćeni kao javni servisi za aktiviranje društvene introspekcije, operišu simultano na različitim identitetskim nivoima i, po svojoj suštini, ne podrazumevaju koncepte granica, jer su oni, svakako, nestalni i promenljivi, te i sami predmet muzealizacije. Prateći načela koja je donela nova muzeologija, u radu se istovremeno i afirmiše svaki oblik (međunarodne) saradnje na praktičnom nivou, ali i opominje na apsurdnost njenog pozicioniranja kao kvalitativne kategorije. The paper reconsiders the relationship between the concept of international cooperation and heritage processes in the light of the original principles of the Nouvelle muséologie and its later museological and museum derivatives. Explaining formative ideas that have made a radical distance from the (and often still visible) conventional models of musealisation and the principle of activating memory in general, the paper places the "neuralgic" spots of establishing any form of cooperation at the institutional and non-institutional level, subsequently the cooperation which is administratively referred to as an international one. Heritage processes, understood as public services for the activation of social introspection, operate simultaneously at different identity levels and in their essence do not imply boundary concepts because they are definitely irregular and changeable, and the subject of musealisation itself. Following the principles of the Nouvelle muséologie, the paper simultaneously ... |
|---|