O jezičkom razvoju u periodu proširivanja jezičkih kompetencija
Jezički razvoj je dug proces. Usvajanje maternjeg jezika počinje od trenutka kada se rodimo, a pojedine komponente jezičke strukture, kao što je leksičko-semantička, razvijaju se celog života. S polaskom u školu razvoj jezika se nastavlja usvajanjem pisanog jezičkog izraza. Od tog trenutka sposobnos...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Book |
| Language: | srp |
| Published: |
Univerzitet u Beogradu – Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju (ICF)
2021
|
| Subjects: | |
| Online Access: | http://rfasper.fasper.bg.ac.rs/handle/123456789/3805 https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_rfasper_3805 |
| Summary: | Jezički razvoj je dug proces. Usvajanje maternjeg jezika počinje od trenutka kada se rodimo, a pojedine komponente jezičke strukture, kao što je leksičko-semantička, razvijaju se celog života. S polaskom u školu razvoj jezika se nastavlja usvajanjem pisanog jezičkog izraza. Od tog trenutka sposobnost da se rečenice koje su gramatički i smisaono potpune pretoče iz govornog ili misaonog sadržaja u pisanu formu postaje sastavni deo opšte jezičke sposobnosti. U civilizaciji koja „počiva na papiru” teško je preuveličati značaj komunikacije koja se odvija putem napisane ili odštampane reči (Moskovljević, 1989: 138). Sposobnost za pisanu produkciju omogućuje čoveku prevazilaženje onoga što je „sada” i „ovde” (Bugarski, 1997: 14), obezbeđuje komunikaciju sa ljudima koji su od nas udaljeni i vremenski i prostorno; pomaže nam da bolje sagledamo ko smo i šta mislimo (Graham, 2008: 1). Zahvaljujući pisanom jezičkom izrazu čovek je u stanju da prenosi svoja znanja i ideje generacijama koje dolaze; pisanjem se informacije veoma detaljno i sa velikom tačnošću povezuju, čuvaju i prenose (MacArthur, Graham & Fitzgerald, 2008: 1). U savremenom svetu svakodnevno smo okruženi različitim tekstovima koje smo sami produkovali ili koje su pisali drugi. Stoga nije netačno tvrditi da je današnji čovek sve više pismen čovek, homo scribens (Bugarski, 1997: 8), jer se nijedan segment našeg života više ne može zamisliti bez grafičkog okruženja. Tako se kao nužna tema za istraživanje nameće ispitivanje pisanog jezika – kako se sposobnost za pisanu jezičku produkciju usvaja i razvija. Jedno od nedovoljno istraženih polja u oblasti pisanja odnosi se na sintaksički nivo i na promene do kojih dolazi u strukturi pisane rečenice, ali i gledano u celini, na nivou teksta. Kao i svaki kompleksan fenomen, pisanje je ljudska aktivnost koja se može posmatrati sa više aspekata. Jedan od njih je sposobnost produkovanja i organizovanja rečenica u pisanom diskursu (Beers & Nagy, 2009). Uspešno formiranje i razumevanje poruka u pisanom izrazu u ... |
|---|