Kobiece spotkania z Islandią. Prolegomena
W artykule autor podejmuje tematykę sposobu przedstawiania kobiet w relacjach podróżniczych o Islandii, których autorami są mężczyźni (m.in. Daniel Vetter, Edmund Chojecki i Ferdynand Goetel), a także kobiecego pisania o Islandii w piśmiennictwie polskim. Zagadnienie to nie było w ogóle podejmowane...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article in Journal/Newspaper |
| Language: | English Polish |
| Published: |
University of Silesia Press
2021
|
| Subjects: | |
| Online Access: | https://doi.org/10.31261/https://doi.org/10.31261/PS_P.2021.27.14 https://doaj.org/article/df8a17690d7143878399a9fe19fd4018 |
| Summary: | W artykule autor podejmuje tematykę sposobu przedstawiania kobiet w relacjach podróżniczych o Islandii, których autorami są mężczyźni (m.in. Daniel Vetter, Edmund Chojecki i Ferdynand Goetel), a także kobiecego pisania o Islandii w piśmiennictwie polskim. Zagadnienie to nie było w ogóle podejmowane w dotychczasowej refleksji naukowej. Dokonano chronologicznego i syntetycznego przeglądu oraz zinwentaryzowania literatury podmiotowej z wykorzystaniem elementów feministycznej krytyki literackiej. Wypowiedzi przestawiające kobiece doświadczenie i poetykę kobiecego pisania o Islandii pojawiają się w praktyce twórczej polskich autorów dopiero w 1977 roku (pierwsza kobieca relacja autorstwa Haliny Ogrodzińskiej), by w ostatnich latach znacznie się rozwinąć (ilościowo i jakościowo) w licznych reportażach książkowych autorstwa m.in. Magdaleny Anny Węcławiak, Agnieszki Rezler, czy projekcie z pogranicza sztuk plastycznych i książki artystycznej autorstwa Soni Rammer. Dokonany przegląd pokazuje, że praktyka kobiecego pisania o Islandii rozwinęła się w ostatnich latach i wymaga szczegółowych analiz i interpretacji badawczych. Otworzy to niewątpliwie nowe perspektywy badawcze penetrujące również inne, intersemiotyczne obszary: fotografię, muzykę (Hania Rani i jej płyta Esja) czy plastykę (Magdalena Armanda Kołakowska i Sonia Rammer). W the author discusses how women are presented in male-made travel relations about Iceland (among others: Daniel Vetter, Edmund Chojecki and Ferdynand Goetel), as well as female writing about Iceland in Polish literature. This issue has not been addressed at all in the current scientific reflection. A chronological and synthetic overview and inventory of subjective literature was carried out using elements of feminist literary criticism. Statements conveying women’s experience and poetics of women’s writings about Iceland appear in Polish creative practice only in 1977 (the first female report by Halina Ogrodzińska) in order to significantly develop (quantitatively and qualitatively) in ... |
|---|