Wolica – uparta wieś na obrzeżach Warszawy

Celem artykułu jest przybliżenie historii dawnej wsi Wolica, leżącej na skarpie warszawskiej. Pierwsze zapiski o wsi pochodzą już z XV w. Wioska należała do wielu rodów magnackich – Potockich, Branickich, a nawet do króla Jana III Sobieskiego. Przez ponad pół tysiąca lat niczym się nie wyróżniała. I...

Full description

Bibliographic Details
Published in:Zeszyty Wiejskie
Main Author: Julia Kunikowska
Format: Article in Journal/Newspaper
Language:Polish
Russian
Published: Lodz University Press 2020
Subjects:
Online Access:https://doi.org/10.18778/1506-6541.26.22
https://doaj.org/article/d74b7d766caf4fb1bab443c886f69b5a
Description
Summary:Celem artykułu jest przybliżenie historii dawnej wsi Wolica, leżącej na skarpie warszawskiej. Pierwsze zapiski o wsi pochodzą już z XV w. Wioska należała do wielu rodów magnackich – Potockich, Branickich, a nawet do króla Jana III Sobieskiego. Przez ponad pół tysiąca lat niczym się nie wyróżniała. Interesujące jest to, że zaczęła wyróżniać się dopiero w XX w., kiedy znalazła się w granicach Warszawy. Długo nie poddawała się postępującej urbanizacji stolicy. Autorka, studentka etnologii, skupia się na przemianach przestrzeni Wolicy. By udowodnić swoją tezę, cytuje fragmenty wywiadów z mieszkańcami okolicy. Wywiady zostały zarejestrowane na terenie Wolicy podczas badań etnograficznych, które autorka nadal prowadzi. The purpose of the article is to provide an insight into the history of the former village of Wolica lying on the Warsaw turbot. The first entries on villages date back to the 15th century. The Village belonged to many Magnatic renditions – Pothic, Branitsky, and even King Jan III Sobieski. For more than half a thousand years, it has not been distinguished. It is interesting to note that it only started to stand out in the 20th century when it entered Warsaw. She has not been subject to the progressive urbanisation of the capital for a long time. The author, a student of ethnology, focuses on the changing landscape of Wolica. In order to prove his argument, he quotes extracts of interviews with local residents. Interviews were registered in Wolice during the ethnographic surveys which the author is still carrying out.