„Elegia o rzece” – próba dekonstrukcji chińskiej utopii
W sierpniu 1988 roku w chińskiej telewizji centralnej (CCTV) będącej pod kontrolą rządu i cenzury pojawił się sześcioodcinkowy serial dokumentalny pt. Elegia o rzece. Serial zgromadził przed telewizorami sporą publiczność, co mogło być spowodowane rewolucyjnymi tezami postawionymi w filmie. Po raz p...
| Published in: | Litteraria Copernicana |
|---|---|
| Main Author: | |
| Format: | Article in Journal/Newspaper |
| Language: | German English French Polish Russian |
| Published: |
Nicolaus Copernicus University in Toruń
2021
|
| Subjects: | |
| Online Access: | https://doi.org/10.12775/LC.2021.016 https://doaj.org/article/ca8b6574075341069dc8df81e420b605 |
| Summary: | W sierpniu 1988 roku w chińskiej telewizji centralnej (CCTV) będącej pod kontrolą rządu i cenzury pojawił się sześcioodcinkowy serial dokumentalny pt. Elegia o rzece. Serial zgromadził przed telewizorami sporą publiczność, co mogło być spowodowane rewolucyjnymi tezami postawionymi w filmie. Po raz pierwszy w drugiej połowie XX wieku w tak szeroko dostępnym medium postawiono tezy o tym, że kultura chińska jest wsobna, a jedynie korzystanie z rozwiązań zachodnich (w gospodarce i demokratyzacji kraju) może sprawić, że Chiny wkroczą w nową, wspaniałą erę. Twórcy serialu zdekonstruowali uświęcone symbole cywilizacji chińskiej. W Elegii o rzece Chiny przestały być arkadyjską krainą smoka, przedstawione zostały raczej jako dystopiczne miejsce, które, by z niego wyjść, musi śmiało otworzyć się na świat zewnętrzny. Autorzy postulują całkowitą zmianę paradygmatu, która manifestować miałaby się w otwarciu w stronę niebieskiego oceanu, w stronę świata cywilizacji zachodniej. Uzyskanie nowej tożsamości narodowej i odejście od wegetacji kulturowej miałaby odbyć się poprzez budowę nowej utopii i reinterpretację symboli narodowych. Był to projekt na wskroś futurologiczny, mający silne oparcie w polityce realizowanej przez frakcję Zhao Ziyanga. W August 1988, a six-point serial documentary appeared on Chinese central television (CCTV) under the control of the government and censorship: ELEGIA with river. The series gathered a large audience in front of the televisions, which could have been caused by revolutionary themes in the film. For the first time in the second half of the 20th century, in such a widely accessible medium the idea that Chinese culture is abundant, and only the use of Western solutions (in the economy and democratisation of the country) can lead China to enter a new, great era. The authors of the series deconstructed the sacred symbols of Chinese civilisation. In Elegia on the river, China has ceased to be an arctic tar craine, rather presented as a dystopical place that must boldly open to the outside ... |
|---|