| Summary: | Umfjöllunarefni mitt í þessari ritgerð snýr að snjóframleiðslu í Bláfjöllum og hvort eigi að ráðast í framkvæmdir á slíkri framleiðslu. Gerð hefur verið úttekt af tveimur verkfræðingum varðandi kostnaðaráætlun og aðra viðeigandi þætti og mun ég rýna í hana og meta arðbærni verkefnisins, ásamt því að meta aðra þætti sem hafa þarf í huga við mat á því hvort verkefnið sé raunhæft. Í Hlíðarfjalli á Akureyri sem og á skíðavæðunum Ísafjarðar og Dalvíkur er komið snjóframleiðslukerfi og mun ég skoða framleiðsluna í Hlíðarfjalli með tilliti til þeirra áætlana sem gerðar voru í upphafi. Rekstraraðilar á skíðasvæðinu í Bláfjöllum ættu að geta lært mikið af rekstri Hlíðarfjalls og uppsetningu rekstraraðilanna þar á snjóframleiðslukerfinu og mögulega geta þeir nýtt þeirra reynslu til þess að auðvelda sér verkið. Eftir að hafa skoðað flesta þá þætti sem þarf að hafa í huga varðandi uppsetningu á snjóframleiðslukerfi í Bláfjöllum þá er bersýnilegt að vandamálið liggur ekki einungis í fjárhagsskorti sökum kreppuástands. Vissulega fylgir verkefninu mikill kostnaður og þá sérstaklega í upphafi en samkvæmt útreikningum og úttekt frá verkfræðingum þá mun verkefnið borga sig upp á um það bil átta árum. Vandamálið liggur einnig í svæðinu sem Bláfjöll eru á og nýtingu auðlinda. Vatnið sem yrði notað í reksturinn er neysluvatn Reykjavíkurbúa og Bláfjallasvæðið er þar að auki staðsett á jaðri vatnsverndarsvæðis, en á næstunni verður tekin úttekt af heilbrigðiseftirlitinu á því hvort snjóframleiðsla hafi mengandi áhrif á það svæði. Ef komist verður yfir þessi helstu vandamál, sem sumir kalla þó fyrirslátt, þá er augljóst að þetta verkefni mun skila sér til reksturs Bláfjalla, bæði fjárhagslega sem og í formi betri aðstæðna fyrir skíðafólk.
|
|---|