| Summary: | Verkefnið er opið nemendum og starfsfólki Háskólans á Akureyri Síðastliðin ár hafa verið mjög viðburðarík á Austurlandi. Umfangsmiklar framkvæmdir hófust árið 2003 þegar ákveðið var að reisa álver í Reyðarfirði og þar með einnig að byggja Kárahnjúkastíflu til að sjá álverinu fyrir rafmagni. Þessar framkvæmdir hafa verið mjög umdeildar frá upphafi og hafa umhverfisverndarsinnar þar mótmælt hvað harðast. Á svo athafnasömum tímum er einnig mikið að gera hjá fjölmiðlum við að upplýsa almenning um allt sem fram fer í samfélaginu, ekki einungis framkvæmdirnar sem slíkar heldur alls kyns fylgifiska þeirra. Svæðisútvarp Austurlands er með útsendingu fjóra daga í viku í 35 mínútur í senn en útsendingin heyrist á bylgju Rásar 2 um allt Austurland. Stöðin hefur þrjá fréttamenn starfandi sem sjá um að afla frétta í Svæðisútvarpið jafnframt því að sjá um mest alla efnisöflun af Austurlandi fyrir Ríkisútvarpið, bæði í útvarp og sjónvarp. Þessi rannsókn tekur til fjögurra ára af fréttum Svæðisútvarpsins til að sjá hvort fyllsta hlutleysis sé gætt í fréttaflutningi af stóriðjunni. Ákveðin tímabil voru tekin fyrir á hverju ári, frá byrjun maí fram í enda september, alls 40 vikur í heildina. Stóriðjufréttir voru greindar niður í tæknilegar-, virkjana-, og umhverfisfréttir þar sem tæknilegar fréttir eru einungis um tæknileg atriði stóriðjuframkvæmdanna í Reyðarfirði og við Kárahnjúka. Tíminn sem fór í virkjana- og umhverfisfréttir reyndist vera mjög svipaður og ekki marktækur munur miðað við 95% öryggismörk. Það sama gilti með þær fréttir sem voru skilgreindar sem jákvæðar eða neikvæðar gagnvart stóriðjunni, það var ekki marktækur munur þar á milli. Svæðisútvarpið hefur fengið á sig þá gagnrýni að vera hlutdrægt, ýmist með eða á móti stóriðjunni. Það virðist þó vera sem fréttaflutningurinn sé í jafnvægi og að íbúar Austurlands fái þannig að njóta þess að hafa nærmiðil sem tekur faglega á málefnum líðandi stundar.
|
|---|