Mitt annað heimili

Gerð var heimildarmynd sem átti að varpa ljósi á ólíka menningarheima, annars vegar menningu Íslands og hins vegar menningu í Palestínu og hvernig það gengur að samræma þessa tvo ólíku menningarheima á Íslandi. Einnig var hugað að samtökum á Íslandi sem hafa hjálpað flóttafólkinu að aðlagast íslensk...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Heba Shahin
Other Authors: Háskóli Íslands
Format: Thesis
Language:Icelandic
Published: 2010
Subjects:
Online Access:http://hdl.handle.net/1946/6611
Description
Summary:Gerð var heimildarmynd sem átti að varpa ljósi á ólíka menningarheima, annars vegar menningu Íslands og hins vegar menningu í Palestínu og hvernig það gengur að samræma þessa tvo ólíku menningarheima á Íslandi. Einnig var hugað að samtökum á Íslandi sem hafa hjálpað flóttafólkinu að aðlagast íslensku samfélagi. Tekin voru viðtöl við flóttafólk frá Palestínu sem fluttu til Íslands árið 2008 frá flóttamannabúðum í Írak. Ásamt flóttafólkinu voru einnig tekin viðtöl við sniðgöngustjóra félagsins Ísland-Palestína og forstöðustýru Jafnréttishúss. Viðtölin voru tekin upp á upptökuvél og síðan klippt saman með hjálp klippara frá Stöð 2 en auka myndefni voru einnig fengin frá fréttum Stöðvar 2. Farið var nokkrum sinnum á Akranes þar sem flóttafólkið býr og tóku þau mjög vel á móti okkur. Þar sem flóttafólkið hefur aðallega fengið athygli hér á landi fyrir að hafa búið í flóttamannabúðum var ákveðið að fara aðra leið að þessu sinni og var einblínt á félagslegu hliðar þeirra. Ekki voru ákveðnar fyrirfram hvaða spurningar yrðu lagðar fyrir en markmiðið var að fá nokkurs konar hugmynd um hvernig flóttafólkinu líði á Íslandi, hvort að þau stundi einhverjar tómstundir, hvernig líf þeirra hefur breyst eftir flutningana til Íslands og hvernig þeim hefur tekst að aðlagast íslensku samfélagi. Flóttafólkið frá Palestínu var mikið í fréttum þegar þau komu til Íslands og var fylgst með þeim í nokkra daga eftir komu þeirra. Hins vegar vantar eftirfylgni og því var það einnig markmiðið með þessari heimildarmynd að sýna fram á líðan flóttafólksins og framgang þeirra mála. Helstu niðurstöður heimildarmyndarinnar eru að flóttafólkinu líður vel á Íslandi en mundu frekar kjósa að búa í Reykjavík. Auka mætti tungumálakennslu til þess að flýta fyrir aðlöguninni í samfélagið en lífsgæði þeirra hafa batnað til muna. Þau hafa fengið aukin tækifæri á að rækta áhugamálin sín og taka þau frelsinu fagnandi.