| Summary: | Verkefnið er opið nemendum og starfsfólki Háskólans á Akureyri Ritgerð þessi fjallar um myndsköpun ungra barna og hvernig hún hefur áhrif á nám og þroska þeirra. Til að varpa ljósi á viðfangsefnið var byrjað á því að skoða þróun myndsköpunar en hún á rætur að rekja langt aftur til fortíðar. Sú þróun hefur mótað einstaklinginn eins og hann er í dag út frá forsendum og menningarlegum áhrifum. Táknin sem börn nota til að tjá sig endurspegla umhverfið sem þau búa í hverju sinni sem og tilfinningar þeirra. Táknin fara í gegnum sköpunarferli sem gerir það að verkum að fagurþroskinn eflist, þau öðlast sjálfstraust, sjálfstæði og reynslu sem skilar sér í námi. Ef litið er á þroska ungra barna má sjá að börn vaxa og þroskast mjög hratt á fyrstu þremur árunum. Með myndsköpun geta börn styrkt þroskaferli sitt og sést það aðallega á því hvernig þau túlka umhverfið og því sem þau afreka. Enn fremur verður fjallað um tilgang og þau markmið sem skipta máli í myndsköpun sem og þróun og gildi teikninga. Barnateikningar hafa verið vanmetnar í gegnum tíðina og varpar ritgerðin ljósi á mikilvægi þeirra. Í ritgerðinni kemur fram að ýmsar kenningar og fræðimenn telja að mikilvægt sé að örva heildarþroska barna því það hafi áhrif á nám og þroska þeirra. Ef börn fá ekki örvun þá verður engin lærdómur og það eykur líkur á stöðnun. Í ritgerðinni er jafnframt fjallað um hugmyndafræðilega nálgun Reggio Emilia leikskólanna þar sem sköpunargleði barnanna fær notið sín og við getum séð það á verkum þeirra. Hlutverk kennarans, umhverfisins og efniviðarins er skoðað nánar og hvað það er sem hefur áhrif á nám og þroska barnanna. Heildarniðurstaða þessa rits er sú að myndsköpun er mikilvægur þáttur í heildarþroska barna og hefur áhrif á nám og þroska þeirra. Það sem skiptir mestu máli er að sköpunargleði barnanna fái að njóta sín í fjölbreyttu, hvetjandi og aðlaðandi umhverfi og það er hlutverk kennara að standa vörð um það.
|
|---|