| Summary: | Miðborg Reykjavíkur er Íslendingum kær og flestir eru sammála um mikilvægi þess að hún líti sem best út. Fortíð okkar og nútíð sameinast í miðborginni með gömlum fallegum húsum í bland við nýbyggingar sem sinna því hlutverki að hýsa íbúðir, skrifstofur, verslanir og annað sem fylgir nútímasamfélagi. Gömlu fallegu húsin hafa ekki síðra hlutverk en þau varðveita sögu okkar sem samfélags og mikil þekking leynist í byggingarlist fyrri tíma, menningararfur og saga forfeðra okkar. Í miðborginni er líka að finna gömul og yfirgefin hús hverra örlög eru óráðin. Sum þeirra verða mögulega gerð upp en önnur rifin. Þessi hús eiga öll langa sögu, þau voru upprunalega byggð sem íbúðarhús, hýstu fjölskyldur og voru heimili einstaklinga sem tóku þátt í að móta borgina á árum áður. Með breyttum kröfum samfélagsins eru þessi hús mögulega ekki jafn eftirsóknarverð og áður. Fólk vill stærri hús og ekki er endilega gert ráð fyrir nútímaþörfum í þessum gömlu húsum. Þau eru því yfirgefin og bíða örlaga sinna. Hvers vegna eru örlög sumra húsa að enda yfirgefin og hvernig væri hægt að bjarga fleiri húsum? Hvernig má bæta ferlið? Af hverju eru hús yfirgefin og hvað hefur gengið á? Hver eru yfirgefnu hús miðbæjarins og hver er saga þeirra? Hvaða deilur hafa risið? Hversu mikilvægt er að varðveita gömul hús? Í fjölmiðlum undanfarin ár hefur mikið verið fjallað um deilur varðandi örlög gamalla húsa. Skiptar skoðanir eru á málaflokknum og ýmist vill fólk vernda þessi hús eða rífa þau. Til eru reglur um gömul hús á Íslandi og hefur Minjastofnun mikilvægu hlutverki að gegna í ákvörðunartöku sem snertir þau. Unnið er eftir ákveðnum verkferlum og stöðlum um hvað eigi að varðveita og hvað ekki. Helstu niðurstöður í rannsókn minni eru þær að þetta ferli gæti verið einfaldara og gengið hraðar fyrir sig. Þannig væri mögulega hægt að bjarga fleiri húsum frá niðurrifi.
|
|---|