| Summary: | Verkefnið er lokað til 24.09.2025. Ritgerð þessi fjallar um lög um Samning Sameinuðu þjóðanna um réttindi barnsins nr. 19/2013 og áhrif lögfestingarinnar ef einhver eru á íslenskt samfélag. Saga Samnings Sameinuðu þjóðanna um réttindi barnsins er nokkuð löng og verður sú saga rakin í grófum dráttum. Árið 1992 var Barnasáttmálinn fullgildur á Íslandi en það tók Alþingi 21 ár að lögfesta hann. Fjallað verður um undanfara lögfestingarinnar og þær umræður sem áttu sér stað um hvort nauðsyn væri að lögfesta Barnasáttmálann. Skoðaðar eru dómaúrlausnir frá því fyrir lögfestingu og svo dómaúrlausnir frá því eftir að lögfesting kom til. Reynt er að meta það hvort og hver áhrif lögfestingarinnar á Barnasáttmálanum hefur verið. Niðurstöður ritgerðarinnar eru svo dregnar saman og þær ræddar og að lokum lætur höfundur skoðanir sínar í ljós í lokaorðum ritgerðarinnar. This thesis focuses on the law of United Nations Convention on the Rights of the Child, no. 19/2013 and the effect of the legislation if anyone is on Icelandic society. The history of the United Nations Convention on the Rights of the Child is quite lengthy, and that story is roughly traced. In 1992, the Convention on the Rights of the Child was validateded in Iceland and it took Althingi 21 years to ratify it. The precursor of the legislation will be discussed, as well as the discussions that took place on whether or not the Convention should be legally enforced. Judgments from icelandic courts are examined before legalization and then from the time that the legislation came into existence. An attempt is made to assess whether and what the legal effect of the Convention on the Convention has been. The results of the thesis are then summarized and discussed, and finally the author expresses his views in the final word of the thesis.
|
|---|