Öryggisstjórnunarkerfi fyrir fiskiskip

• Main Author: Rannveig Ísfjörð 1987-
• Other Authors: Háskólinn í Reykjavík
• Format: Thesis
• Language: Icelandic
• Published: 2015
• Subjects: Byggingarverkfræði; Slysavarnir; Framkvæmdastjórnun; Öryggiskerfi; Tækni- og verkfræðideild; Meistaraprófsritgerðir; Gerðar; Reykjavík; Háskólans í Reykjavík
• Online Access: http://hdl.handle.net/1946/22320

Eftirfarandi verkefni er framlag til meistaraprófs í byggingarverkfræði með sérhæfingu á sviði framkvæmdastjórnunar við tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Fiskiskip teljast til vinnustaða og ber að hafa öryggi þar eins best og á verður kosið. Langflest slys sem verða á skipum á Íslandi verða á fiskiskipum [1]. Því ber að stuðla að góðu og öruggu vinnuumhverfi um borð á fiskiskipum og telur höfundur að það gæti náðst ef unnið er eftir góðu öryggisstjórnunarkerfi. Sjávarútvegur og fiskveiðar eru ein mikilvægasta [2], elsta og lengst af stærsta atvinnugreinin á Íslandi en jafnframt ein sú hættulegasta og því er mikilvægt að öryggi sjómanna sé eins og best verður á kosið. Öryggisstjórnunarkerfi hefur það hlutverk að greina markvisst með hvaða hætti slys verða um borð í skipum. Gerðar hafa verið ýmsar úttektir á öryggisstjórnunarkerfi fyrir fiskiskip en ennþá hefur ekki verið sett saman kerfi sem hentar. Í þessu verkefni var skoðað hvað hefur verið gert til að koma á öryggisstjórnunarkerfum í fiskiskipum á Íslandi, í samvinnu við þrjár útgerðir voru lagðir fram spurningalistar um borð í fjórum skipum til að leitast við að svara eftirfarandi rannsóknarspurningum: 1) Hver er þörfin og hvernig má útfæra öryggisstjórnunarkerfi í fiskiskipum á Íslandi? 2) Hver eða hverjir eiga að bera ábyrgð á öryggismálum um borð í fiskiskipum á Íslandi? 3) Er skynsamlegt að setja skoðunarferli í hendur útgerðar og áhafnar, eigin skoðun sem verkferil í öryggisstjórnunarkerfum? Niðurstöður rannsóknarinnar leiða í ljós svör við rannsóknarspurningunum. Þörfin fyrir öryggisstjórnunarkerfi í fiskiskipum á Íslandi er töluverð. Þá sérstaklega þegar stærri útgerðir eiga í hlut. Þá er það mat höfundar að útgerðin eigi að bera ábyrgð á því að ráða mann eða menn sem öryggisstjóra eða öryggisfulltrúa um borð og hann eigi að bera ábyrgð á öryggismálum um borð. Að lokum telur höfundur að það væri skynsamlegt að setja skoðunarferli í hendur útgerðar eða áhafnar ef það yrði gert almennilega. Innleiðing á eigin skoðun yrði að vera í sátt við ...