| Summary: | Verkefnið er opið nemendum og starfsfólki Háskólans á Akureyri Tilgangur rannsóknarinnar var að fá upplýsingar og meta þarfir þeirra foreldra sem hafa nýtt sér heimahjúkrun barna á Akureyri frá upphafi starfseminnar til dagsins í dag. Fyrri rannsóknir hafa beinst að foreldrum langveikra barna en hópurinn sem var rannsakaður nú er fjölbreyttari og nýting þeirra á heimahjúkrun er allt frá nokkrum heimsóknum hjúkrunarfræðings heimahjúkrunar til langtíma þjónustu. Notast var við NPQ – Home mælitækið sem hannað var af Guðrúnu Kristjánsdóttur og forprófað árið 1999. Úrtak rannsóknarinnar voru foreldrar barna sem fá eða hafa fengið heimahjúkrun síðastliðin tvö ár. Sendir voru spurningarlistar til 15 foreldra og fengust svör við þeim öllum. Af þessum 15 foreldrum voru fjórir sem nýttu sér þjónustuna meðan á rannsókninni stóð. Samkvæmt heimildum og fyrri rannsóknum bendir margt til þess að það að eiga langveikt barn í heimahúsi hafi bæði jákvæðar og neikvæðar hliðar. Jákvæðu hliðarnar eru þær að minni röskun verður á fjölskyldulífi jafnframt að foreldrum finnist þeir hafa meira til málanna að leggja. Neikvæðu hliðarnar eru þær að meiri kvíði og streita er til staðar ásamt auknu álagi. Helstu niðurstöður þessarar rannóknar voru að foreldrar meta mikilvægi upplýsinga mikils og að traust myndist á milli heilbrigðisstarfsmanns og fjölskyldu. Foreldrar meta minna mikilvægi þess að geta sinnt líkamlegum og mannlegum grunnþörfum og að hafa aðgang að félagslegum stuðningi og leiðsögn. Rannsakendur draga þá ályktun að foreldrar þessa hóps séu ekki frábrugðnir öðrum foreldrum, þ.e. því betri upplýsingar og stuðning sem þeir fá því meiri öryggiskennd upplifa þeir ásamt því að foreldrar setja þarfir barna sinna ávallt í forgang. Lykilhugtök: Heimahjúkrun barna, þarfir foreldra, mæður, börn, upplýsingar, stuðningur.
|
|---|