Munurinn á ólögmætri nauðung og frelsissviptingu

Markmið ritgerðarinnar er að greina muninn á 225. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 um ólögmæta nauðung og 226. gr. um frelsissviptingu. Ætlunin er að skýra þau óljósu mörk sem geta verið á milli ákvæðanna. Athugað verður hvort að þau tæmi sök gagnvart hvoru öðru eða hvort beita megi þeim saman...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Katrín Harpa Ásgeirsdóttir 1987-
Other Authors: Háskólinn í Reykjavík
Format: Thesis
Language:Icelandic
Published: 2012
Subjects:
Online Access:http://hdl.handle.net/1946/12331
Description
Summary:Markmið ritgerðarinnar er að greina muninn á 225. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 um ólögmæta nauðung og 226. gr. um frelsissviptingu. Ætlunin er að skýra þau óljósu mörk sem geta verið á milli ákvæðanna. Athugað verður hvort að þau tæmi sök gagnvart hvoru öðru eða hvort beita megi þeim saman. Leiðin að markmiði ritgerðarinnar, og þar með svari við rannsóknarspurningunni, er athugun á því hvers konar háttsemi er heimfærð undir ákvæðin auk þess sem sérstakur samanburður er gerður við sambærileg ákvæði annars vegar danskra og hins vegar norskra hegningarlaga. Ólögmæt nauðung felur í sér að einstaklingur er neyddur til þess að gera, þola eða láta hjá líða að gera eitthvað m.a. með beitingu líkamlegs ofbeldis eða hótunum um að beita hann eða nána vandamenn hans líkamlegu ofbeldi eða frelsissviptingu. Frelsissvipting felur í sér að einstaklingur er sviptur frelsi sínu. Í 2. mgr. 226. gr. er kveðið á um refsiþyngingu m.a. þegar frelsissvipting hefur verið framin í ávinningsskyni eða hún hefur verið langvarandi. Niðurstaða ritgerðarinnar er sú að munur á ákvæðunum liggur einkum í því að brot gegn 226. gr. þarf að hafa ákveðin varanleg einkenni því talið er að frelsissvipting þurfi að vara í minnst ½-1 klukkustund en 225. gr. gerir ekki kröfur um ákveðin tímamörk. Ákvæði 225. gr. er almennt ekki beitt sé talið að ákvæði 226. gr. eigi við. Þó má í vissum tilvikum beita ákvæðunum saman. Frelsissvipting er einnig víðtækari þegar kemur að verknaðaraðferðum en í ákvæði um ólögmæta nauðung eru verknaðaraðferðirnar taldar tæmandi. Loks ber að geta að dómaframkvæmd hér á landi svipar mjög til þess sem tíðkast í Danmörku. The purpose of this thesis is to examine the difference between clauses found in two articles of the Icelandic Penal Code, No. 19/1940. Article 225 refers to unlawful coercion whilst article 226 makes deprivation of another person‘s freedom a criminal act. The thesis seeks to address this topic by examining current praxis in Iceland and Denmark. Article 225 describes unlawful coercion as being when a ...