| Summary: | Í þessari ritgerð eru áhrif mismunandi greiðslufyrirkomulags á störf lækna skoðuð. Ferliverkasamningar sem voru tímabundið við lýði á Landspítalanum – háskólasjúkrahúsi eru teknir til skoðunar, saga þeirra er rakin og varpað ljósi á hvaða áhrif afnám þeirra hefur haft á samfélagið. Mæld er hlutfallsleg áhætta á að sjúklingum væri vísað í speglun eftir að ferliverkasamningar féllu úr gildi, samanborið við þegar þeir voru í gildi. Niðurstöður sýna að hlutfallsleg áhætta á að sjúklingum væri vísað í speglun á höfuðborgarsvæðinu jókst en líkurnar voru 3,57% meiri á speglun eftir að ferliverkasamningum lauk. Breytingin átti sér hugsanlega stað vegna þess að læknar fluttu starfsemi sína á einkastofur. Á einkastofum voru 185% meiri líkur á að sjúklingar færu í speglun eftir að ferliverkasamningum lauk, en á Landspítalanum minnkuðu líkurnar á speglun um 38,2%. Í viðmiðunarhópnum á Sjúkrahúsinu á Akureyri, varð engin breyting á greiðslufyrirkomulagi til lækna en samt jókst hlutfallsleg áhætta á að fara í speglun þar um 2,92%. Þrátt fyrir að þær niðurstöður séu ómarktækar, er samt sem áður möguleiki á því að eitthvað annað en afnám ferliverkasamninga hafi orsakað heildarbreytinguna sem átti sér stað á höfuðborgarsvæðinu, þó svo að sú tilfærsla sem varð á speglunum á milli Landspítala og einkastofa verði tæpast skýrð með leitni í gögnum af öðrum orsökum.
|
|---|