The rate of passage of foodstuffs through the alimentary tracts of certain Microtidae under laboratory conditions; Szybkość przechodzenia treści przez przewód pokarmowy niektórych Microtidae w warunkach laboratoryjnych

Transport wegetatywnych części roślin i nasion przebadano u 179 osobników należących do czterech gatunków z rodziny Microtidae (Tabela 1). W eksperymentach zastosowano metodę opracowaną przez Castle (1956) i zmodyfikowaną przez Gilla (1957). Jako wskaźnika użyto części pożywienia zabarwionej fuksyną...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Kostelecka-Myrcha, A., Myrcha, A.
Format: Text
Language:English
Polish
Published: 1964
Subjects:
Raz
Online Access:https://rcin.org.pl/dlibra/publication/edition/9309/content
Description
Summary:Transport wegetatywnych części roślin i nasion przebadano u 179 osobników należących do czterech gatunków z rodziny Microtidae (Tabela 1). W eksperymentach zastosowano metodę opracowaną przez Castle (1956) i zmodyfikowaną przez Gilla (1957). Jako wskaźnika użyto części pożywienia zabarwionej fuksyną zasadową. Pokarm testowy podawano zwierzętom raz dziennie. Barwne resztki liczono w pieciu polach widzenia mikroskopu w próbkach kału zbieranego w odstępach jednogodzinnych i odpowiednio rozcieńczanych. Następnie obliczono procent barwnych resztek wydalonych w poszczególnych godzinach doświadczeń i wykreślono krzywe w/g Balcha (1950). Wyznaczono także wartości R (Castle, 1956), obliczono czasy wydalania 5%, 50%, 90% i 100% pożywienia testowego i otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej (test t-Studenta). Transport wegetatywnych części roślin i nasion przebadano u 179 osobników należących do czterech gatunków z rodziny Microtidae (Tabela 1). W eksperymentach zastosowano metodę opracowaną przez Castle (1956) i zmodyfikowaną przez Gilla (1957). Jako wskaźnika użyto części pożywienia zabarwionej fuksyną zasadową. Pokarm testowy podawano zwierzętom raz dziennie. Barwne resztki liczono w pieciu polach widzenia mikroskopu w próbkach kału zbieranego w odstępach jednogodzinnych i odpowiednio rozcieńczanych. Następnie obliczono procent barwnych resztek wydalonych w poszczególnych godzinach doświadczeń i wykreślono krzywe w/g Balcha (1950). Wyznaczono także wartości R (Castle, 1956), obliczono czasy wydalania 5%, 50%, 90% i 100% pożywienia testowego i otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej (test t-Studenta).