Syntaksavhengig a-infinitiv i eldre nordnorsk
Det er ei utbreidd oppfatning at nordnorsk har apokopeinfinitiv i sør, og så e-infinitiv frå Ofoten og nordre Vesterålen. Slik kan det ikkje ha vori så svært lenge. På indre Midt-Helgeland har infinitiven til dels enno -a (-æ) føre pause. Slik syntaksavhengig a-infinitiv var det truleg i heile lands...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article in Journal/Newspaper |
| Language: | unknown |
| Published: |
Bymålslaget
2013
|
| Subjects: | |
| Online Access: | http://ojs.novus.no/index.php/MOM/article/view/308 |
| Summary: | Det er ei utbreidd oppfatning at nordnorsk har apokopeinfinitiv i sør, og så e-infinitiv frå Ofoten og nordre Vesterålen. Slik kan det ikkje ha vori så svært lenge. På indre Midt-Helgeland har infinitiven til dels enno -a (-æ) føre pause. Slik syntaksavhengig a-infinitiv var det truleg i heile landsdelen før, utanom Rana og Sør-Helgeland, som hadde jamvekt, noko eg vil argumentere for i denne artikkelen. Dette er ein ny idé, men vitnemål om eldre a-infinitiv finst enno i regler og vers i alle fall i Sør-Troms og på Andøya. |
|---|