Strategie kinestezyjne w przestrzeni tańca

Wydział Antropologii i Kulturoznawstwa Praca podejmuje zagadnienie „strategii kinestezyjnych” – jako kategorii określającej pewną grupę praktyk artystycznych w obszarze tańca – dążących do podważania wizualności, ale także estetycznego i interpretacyjnego podejścia do jego odbioru, stawiając w centr...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Lissowska-Postaremczak, Regina
Other Authors: Kalemba-Kasprzak, Elżbieta. Promotor
Format: Thesis
Language:Polish
Published: 2020
Subjects:
Online Access:http://hdl.handle.net/10593/25864
Description
Summary:Wydział Antropologii i Kulturoznawstwa Praca podejmuje zagadnienie „strategii kinestezyjnych” – jako kategorii określającej pewną grupę praktyk artystycznych w obszarze tańca – dążących do podważania wizualności, ale także estetycznego i interpretacyjnego podejścia do jego odbioru, stawiając w centrum zainteresowania same mechanizmy percepcyjne. Zainteresowanie współczesnych choreografów kinestezją przekłada się nie tylko na to, jak sami postrzegają i doświadczają ruch, ale też na to, w jaki sposób chcą udostępniać to doświadczenie widzom. Strategie kinestezyjne odnoszą się zatem nie tyle do eksplorowania kinestetycznych doświadczeń tancerza, lecz są intencjonalnie skierowane na manipulowanie kinestetycznymi doświadczeniami widza. Jednocześnie przekraczają one ugruntowane pojęcie języka tańca jako formy ekspresji znaczeń (semantycznych, emocjonalnych, estetycznych), oraz choreografii jako komponowania struktur służących ich wyrażaniu. Istota prezentacji tańca jako sztuki jest redefiniowana, gdy już nie komunikacja z odbiorcą, lecz tematyzacja jego własnych percepcyjnych i cielesnych doświadczeń staje się głównym celem artystycznych działań. Dlatego też stosowane obecnie interpretacyjne kryteria analizy i krytyki tańca okazują się często niewystarczające, lub wręcz nieadekwatne wobec tych praktyk; wymagają one wypracowania nowych kategorii i języka opisu, zdolnych objąć ich twórczy potencjał. This dissertation takes on the notion of “kinesthetic strategies” as a category that denotes a specific group of artistic practices in the field of dance, which strive to subvert visuality along with the aesthetic and interpretative approach to dance reception, focusing instead on perception mechanisms in their own right. The interest in kinesthetics among contemporary choreographers not only translate into choreographic modes of perception of, and experience in, movement but also into the ways in which choreographers render that experience to their audiences. Thus, kinesthetic strategies refer not so much to the ...