| Summary: | Celem analizy jest próba rozstrzygnięcia dylematu dotyczącego religijnej tożsamości tureckich alewitów, w większości istniejących opracowań traktowanych jako niemuzułmańska grupa religijna, jednak w świetle prawa Republiki Turcji będących muzułmanami. Podstawą uznania na gruncie tureckiego porządku prawnego jakiejkolwiek grupy za mniejszość religijną jest Traktat z Lozanny, w praktyce którego stosowania państwo tureckie pozycję tę przyznaje wyłącznie Grekom, Ormianom i Żydom. W efekcie, w swoistej próżni prawnej pozostają między innymi katolicy obrządku rzymskiego, Asyryjczycy, czy właśnie alewici, często sami niezgodni co do własnej tożsamości. Istotą badania jest więc analiza prawnej i rzeczywistej sytuacji alewitów, stanowiących znaczną część tureckiego społeczeństwa. Znaczenia poruszanemu zagadnieniu nadaje fakt, iż sprawy o dyskryminację ze względu na przynależność religijną (art. 9 EKPC) tureckich alewitów regularnie stają się przedmiotem orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (np. Hasan, Eylem Zengin vs. Turkey, Mansur Yalçın and others vs. Turkey, Izettin Doğan vs. Turkey). Narodowe Centrum Nauki (Preludium 9, UMO-2015/17/N/HS5/00436)
|
|---|