Spatio-temporal analysis of Eurasian lynx (Lynx lynx) in Gorce National Park.

Trudno jest ocenić dane o gatunkach skrytych i nocnych w ich naturalnym środowisku bez negatywnych skutków antropopresji. Metody nieinwazyjne są optymalnym sposobem badania dzikich kotowatych, a fotopułapki wydają się być bardzo skuteczne, przy czym badania na kotach stanowią prawie 10% wszystkich b...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Rostovskaya, Ekaterina
Format: Master Thesis
Language:English
Subjects:
Raz
Online Access:https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/296995
Description
Summary:Trudno jest ocenić dane o gatunkach skrytych i nocnych w ich naturalnym środowisku bez negatywnych skutków antropopresji. Metody nieinwazyjne są optymalnym sposobem badania dzikich kotowatych, a fotopułapki wydają się być bardzo skuteczne, przy czym badania na kotach stanowią prawie 10% wszystkich badań nad fotopułapkami. Celem pracy było poznanie przestrzennego i czasowego rozmieszczenia rysia euroazjatyckiego (Lynx lynx) w Gorczańskim Parku Narodowym oraz innych czynników, które mają znaczenie w aktywności tego gatunku. W badaniach wykorzystano nagrania z fotopułapek z lat 2017-2019. W tym okresie uzyskano 8000 nagrań w 30 lokalizacjach, ale ryś został zarejestrowany tylko w 12 lokalizacjach, a 320 z 832 rekordów uznano za unikatowe obserwacje. Rozmieszczenie przestrzenne rysi odnotowano głównie w północno-wschodniej i południowej części Parku. Natomiast nie zarejestrowano tego gatunku w zachodniej części, obszaru, w którym liczniejsze są szlaki turystyczne i generalnie większy wpływ antropopresji. Uzyskane dane geoprzestrzenne odpowiadały poszczególnym areałom rysia. Jeżeli chodzi o zmienność czasową, największą liczbę unikalnych nagrań uzyskano w okresie rozrodu zimowo-wiosennego rysia. Ponadto po raz pierwszy przeanalizowano i porównano dobową aktywność gatunków dla tego obszaru. W przypadku rysi odnotowano więcej aktywności dziennej, która stanowiła 65.00% wszystkich nagrań (n=208) zarejestrowanych po wschodzie i przed zachodem słońca. Dobowa aktywność rysia miała dwa główne szczyty, w okresie świtu i zmierzchu. Wzorce aktywności zaczynały się później rano i kończyły się wcześniej wieczorem w porównaniu do danych literaturowych. Zmiany te tłumaczono niepokojem związanym z obecnością ludzi w tym terenie, mimo iż obszar należał do terenu objętego ochroną. W ramach kontynuacji badań, zaplanowano przeprowadzenie indywidualnej identyfikacji osobników i podjęcie próby przeanalizowania interakcji między gatunkami sympatrycznymi za pomocą wzorców aktywności. It is difficult to assess data on elusive and ...