Dynamika molekularna śladowej wody związanej w plesze Umbilicaria antarctica z Robert Island, obserwowana metodą 1H-NMR

Antarktyczne grzyby zlichenizowane potrafią przetrwać w warunkach niskiej temperatury oraz niskiej wilgotności. Badania w ramach pracy magisterskiej skupiały się na poznaniu molekularnych mechanizmów związanych z przetrwaniem tych organizmów.Grzyb zlichenizowany Umbilicaria antarctica został zebrany...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Andrzejowska, Aleksandra
Format: Master Thesis
Language:Polish
Subjects:
FID
MRJ
Online Access:https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/293177
Description
Summary:Antarktyczne grzyby zlichenizowane potrafią przetrwać w warunkach niskiej temperatury oraz niskiej wilgotności. Badania w ramach pracy magisterskiej skupiały się na poznaniu molekularnych mechanizmów związanych z przetrwaniem tych organizmów.Grzyb zlichenizowany Umbilicaria antarctica został zebrany z wyspy Robert Island na Szetlandach południowych morza antarktycznego podczas Chilijskiej ekspedycji 54. ECA (Expedition Científica Antártica) w dniu 7.07.2018 roku.Hydratacja z fazy gazowej ujawniła trzy frakcje wody związanej: (i) bardzo silnie związaną, (ii) silnie związaną opisywaną czasem hydratacji t=2,4(3)h oraz (iii) luźno związaną z czasem hydratacji t = 27(3)h. Izoterma sorpcji została dopasowana dwoma modelami sorpcji wielowarstwowej: klasycznym modelem BET oraz nowszym GAB. Dopasowanie modelu GAB pozwoliło na wyznaczenie parametrów opisujących U. antarctice tj. (i) parametr ΔM/m0 określający masę wody wysycającą pierwotne miejsca wiążące, ΔM/m0 = 0,05(1); (ii) parametr b określający stosunek liczby miejsc wiążących pokrytych przez n-tą ilość molekuł do liczby miejsc wiążących pokrytych przez n-1 ilość molekuł wody b = 0,9(1)oraz (iii) parametr 1/b1 będący miarą nieobsadzonych, pierwotnych miejsc wiążących dla p/p0 = 100%, 1/b1 = 0,01%.Za pomocą spektrometrii i relaksometrii NMR zaobserwowano dwie frakcje wody związanej: (i)silnie związaną oraz (ii) luźno związaną. Widma 1H-NMR są dobrze dopasowane superpozycją funkcji Gaussa (pochodzącą od protonów matrycy stałej) oraz jednej (dla uwodnień do Δm/m0 = 0.42) lub dwóch funkcji Lorentza. Szerokości połówkowe funkcji Gaussa nie zmieniają się wraz z uwodnieniem, natomiast wartości szerokości połówkowych obu funkcji Lorentza spadają wraz z uwodnienim próbki w całym badanym zakresie. Położenie pików Lorentza wody ściśle i luźno związanej różnią się znacząco, co może być wynikiem istniejącego przesunięcia chemicznego.Funkcja zaniku swobodnej precesji (FID) dla U. antarctica jest dobrze dopasowana poprzez superpozycję funkcji Gaussa (pochodzącą od protonów matrycy ...