Arktyczna strategia rządu Stephena Harpera : próba oceny

Pierwsza dekada XXI wieku przyniosła ogromny wzrost zainteresowania obszarami polarnymi w Kanadzie. Znalazło to odbicie w liczbie opublikowanych dokumentów rządowych, wypowiedziach polityków, analizach naukowych czy wreszcie w wynikach sondaży opinii publicznej. Politykiem, który w największym stopn...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Gabryś, Marcin
Format: Other/Unknown Material
Language:Polish
Published: Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach 2015
Subjects:
Online Access:http://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/22432
Description
Summary:Pierwsza dekada XXI wieku przyniosła ogromny wzrost zainteresowania obszarami polarnymi w Kanadzie. Znalazło to odbicie w liczbie opublikowanych dokumentów rządowych, wypowiedziach polityków, analizach naukowych czy wreszcie w wynikach sondaży opinii publicznej. Politykiem, który w największym stopniu wpłynął na ukształtowanie kanadyjskiej strategii arktycznej w tym okresie jest Stephen Harper, który od 2006 roku nieprzerwanie pełni funkcję premiera Kanady. W programach jego kolejnych gabinetów Północ pozostawała obszarem priorytetowym, a premier wielokrotnie podkreślał, że obszar ten stanowi nie tylko fundamentalną część kanadyjskiej tożsamości narodowej, ale w przyszłości może stać się źródłem dobrobytu dla całej Kanady. Po 9 latach od objęcia władzy przez Partię Konserwatywną, u progu wyborów parlamentarnych, zasadna wydaje się próba oceny realizacji zobowiązań podjętych przez rządy S. Harpera. Celem artykułu jest analiza realizacji czterech podstawowych filarów polityki arktycznej Kanady, zawartych w dokumencie z 2009 roku, Canada’s Northern Strategy: Our North, Our Heritage, Our Future, czyli sprawowanie suwerenności w Arktyce; wspieranie rozwoju społecznego i gospodarczego tego regionu; ochrona środowiska naturalnego oraz poprawa zarządzania obszarami na północy. Próba oceny pozwala znaleźć odpowiedź na pytanie, czy politykę arktyczną można uznać za dziedzictwo pozostawione przez premiera Harpera następnym pokoleniom Kanadyjczyków czy raczej wpisuje się ona w długą tradycję zainteresowania rodzimych polityków obszarami północnymi. The first decade of the twenty-first century has brought a huge increase in interest in polar regions in Canada. This is reflected in the number of government documents, political statements, scientific research and finally the results of public opinion polls. Since 2006 Prime Minister Stephen Harper has had the greatest impact on shaping the Canadian Arctic. The North remained a priority area of his successive cabinets and Prime Minister repeatedly stressed that this region is not only a fundamental part of Canadian national identity, but in the future it may become a source of prosperity for the whole of Canada. After 9 years in power, on the threshold of parliamentary elections, it appears advisable to try to assess the implementation of S. Harper proposals. The aim of the article is to analyze the implementation of the four basic pillars of Canadian Arctic policy contained in a document from 2009. Canada's Northern Strategy: Our North, Our Heritage, Our Future: exercising sovereignty in the Arctic; promoting social and economic development; environmental protection; and improving and devolving northern governance. The assessment allows to answer the question of whether the Arctic policy could become the legacy left by Prime Minister Harper the next generation of Canadians or rather part of a long Canadian tradition of only temporary interest of politicians in northern areas.