| Summary: | Tematem niniejszej pracy magisterskiej jest „Obraz człowieka na wojnie w powieści Wiktora Astafiewa "Przeklęci i martwi”. Praca składa się ze wstępu, trzech rozdziałów, zakończenia, streszczenia w języku polskim oraz bibliografii. We wstępie określam przedmiot i cele niniejszej pracy, przedstawiam w zarysie życie i twórczość Wiktora Astafiewa, a także poglądy krytyków, z szczególnym uwzględnieniem wybranej przeze mnie powieści. Zwracam uwagę na aktualność tematu, motywy, którymi kierowałam się w ich wyborze, a także informację dotyczącą wyboru metody badawczej. W pierwszym rozdziale niniejszej pracy dokonuję ogólnej charakterystyki przestrzeni literackiej w utworze. Dowodzę, że przestrzeń literacka w Przeklętych i martwych jest różnorodna i podlega dynamicznym przemianom.Dzięki bogatemu przedstawieniu przestrzeni w Przeklętych i martwych udało się pokazać złożony świat człowieka w czasach wojny, który kojarzony jest z obecnością przestrzeni chaosu. Pisząc kolejny rozdział, skupiam się na naturalistycznych tendencjach w powieści. Ewolucja poetyki naturalizmu rozpoczęła się w II połowie XIX wieku. Zwracam uwagę na odrodzenie tych tendencji w literaturze współczesnej. W kolejnej części rozdziału poszerzam zakres badań do ogólnego wizerunku ludzkiej egzystencji w sytuacjach pogranicznych, do których z pewnością zaliczamy wojnę. Obiektem głównych badań w świetle naturalistycznych tendencji staje się obraz ludzkiego ciała i cielesności, z szczególnym uwzględnieniem ran, cierpienia i przekraczania granic ludzkich możliwości w warunkach wojny. W ostatnim rozdziale niniejszej pracy analizuję obraz radzieckich kobiet w czasie wojny i jego mitologizację. Zwracam uwagę, że częściowo może on również podlegać procesom demitologizacji.Podaję definicję tych zjawisk, które często są kluczem do zrozumienia człowieka. W dalszej części dokonuję przedstawienia ogólnego obrazu kobiety radzieckiej i jego odzwierciedlenia w kulturze. Kobieta w Związku Radzieckim była traktowana na równi z mężczyzną. Kobiecość, seksualność i emancypacja to dla sowieckiego światopoglądu tematy tabu. Zwracam uwagę, że Astafiew kładzie nacisk na los pojedynczego człowieka, – widzi kobietę, a nie obywatela. Kolejnym etapem mojej pracy jest analiza wybranych fragmentów z powieści, które ilustrują obraz kobiety na wojnie. W Przeklętych i martwych kobiety nie tylko są wierne i oddane mężom i Ojczyźnie, ale i często biorą aktywny udział w działaniach wojennych. Przedstawiam obraz matki żołnierza, dwóch dzielnych sanitariuszek, a także czterokrotnej wdowy, której w życiu nie pozostało nic, prócz wspomnień. Mitologizacja kobiety na wojnie w oczach mężczyzn łączy się z dążeniem do ideału i widzeniem w każdej kobiecie źródła ciepła i miłości, którego na wojnie tak wszystkim brakuje. Przedstawienie mitologizacji obrazu kobiety na wojnie pozwala Astafiewowi na głębsze zrozumienie wojny i jej ofiar, z których najtragiczniejszymi są właśnie kobiety. Zakończenie zawiera podsumowanie całej pracy. Obraz człowieka na wojnie zostaje ukazany także w szerszym kontekście, na tle utworów o tematyce batalistycznej na przestrzeni całego XX wieku. Zwracam uwagę na ewolucję gatunku prozy wojennej.Zauważam, że w latach 1941-1945 literatura nie tylko zareagowała na wydarzenia wojny, ale i stała się ważną bronią w walce z wrogiem. Zwracam uwagę na pojawienie się takich prądów w literaturze powojennej jak proza frontowa, gdzie pisarze sami brali udział w walkach, czy twórczość późniejszych lat, gdzie nie wszyscy autorzy znają wojnę z własnych doświadczeń, a jedynie opowieści innych. Dochodzę do wniosku, że obraz człowieka na wojnie, który ukazany został w powieści Wiktora Astafiewa, na tle innych tekstów o tej tematyce, zdecydowanie się wyróżnia. Nowatorskie tendencje, wprowadzone przez pisarza skłaniają czytelnika do szerszego postrzegania wojny i ceny zwycięstwa, która za nią stoi. The theme of this thesis is Image of a man in the war in the novel Viktor Astafyev's "The Curse and the Slain". The work consists of introduction, three chapters, conclusion, summary in polish language and bibliography. In the introduction I define the purpose of the present work, I present in outline the life and work of Astafyev, as well as reviews of literary criticism, based on the novel "The Curse and the Slain". I pay attention to the relevance of the topic, as well as information regarding the selection of research methods. In the first Chapter of this work I deal with the question of artistic space in the novel. I pay attention to diverse representation of the characters in these types of environments. In the second Chapter I'm doing naturalistic tendencies and, subsequently, I was able to come to the conclusion that they fit well into the theme of war, and thanks to the cruel image of the human body and physicality, as well as the wounds and suffering of the characters, the author can fully transfer her life drama and tragedy. In the last Chapter, I explore the image of the (de)mythologization of the image of women in the war. "The Curse and the Slain"– terrible evidence of the situation of women and their exploits during the disastrous time. The conclusion contains a summary of the whole work. I have also dealt with the image of a man at war in a broader context. I pay attention to the evolution of the genre of military prose of the XX-th century. I notice that in the years 1941-1945 literature not only echoes of the people on the events of the war, but were an important weapon in the fight against the enemy. Pay attention to the appearance of such currents in post-war literature , as the Lieutenant's prose, where writers themselves took part in the battles, as well as the work of writers of later years where not all authors know war from their own experience, but only from the stories of others. I come to the conclusion that the image of a man at war presented in the novel "The Curse and the Slain", compared to other texts on the subject certainly stands out. Innovative trends Astafiev, encourage the reader towards a broader view on the war and note the price of victory, which it is. Темой настоящей дипломной работы является „Образ человека на войне в романе Виктора Астафьева "Прокляты и убиты”. Работа состоит из введения, трех глав, заключения, резюме на польском языке и библиографии. Во введении я определяю цели настоящей работы, я представляю в общих чертах жизнь и творчество Астафьева, а также отзывы литературной критики, с учетом на роман Прокляты и убиты. Я обращаю внимание на актуальность темы, а также информацию, касающуюся выбора метода исследования. В первой главе настоящей работы я занимаюсь вопросом художественного пространства в романе. Я обращаю внимание на разнообразное представление героев в настоящих видах пространства. Во второй главе я занимаюсь натуралистическими тенденциями и, впоследствии, мне удалось прийти к выводу, что они хорошо вписываются в тему войны, и благодаря жестокому изображению человеческого тела и телесности, а также ран и страдания героев, автор может полностью передать ее жизненную драму и трагизм. В последней главе я исследую образ (де)мифологизации образа женщины на войне. рокляты и убиты – потрясяющее свидетельство ситуации женщин и их подвигов в бедственном времени. Заключение содержит итог всей работы. Я занимаюсь также образом человека на войне в более широком контексте. Я обращаю внимание на эволюцию жанра военной прозы XX-ого века. Я замечаю, что в 1941-1945 годы литература не только стала откликом народа на события войны, но и была важным оружием в борьбе с врагом. Обращаю внимание на появление таких течений в послевоенной литературе , как лейтенантская проза, где писатели сами принимали участие в сражениях, а также творчество писателей более поздних лет, где не все авторы знают войну из собственного опыта, а только из рассказов других. Я прихожу к выводу, что образ человека на войне, представлен в романа Прокляты и убиты, на фоне других текстов на эту тему, безусловно, выделяется. Новаторские тенденции, показаны Астафьевым, побуждают читателя к более широкому взгляду на войну и замечение цены победы, которая за ней стоит.
|
|---|