| Summary: | Prasa sportowa w Drugiej Rzeczpospolitej w znaczący sposób przyczyniła się do rozwoju polskiego sportu. Jako najpowszechniejsze źródło informacji walczyła z stereotypami, nauczała, informowała, a przed wszystkim promowała kulturę fizyczną i sport wśród polskiego społeczeństwa. Podejmowane przez prasę inicjatywy mające na celu promocję sportu przetrwały do dnia dzisiejszego. Plebiscyt na najpopularniejszego sportowca roku, jak także wyścig kolarki Tour de Pologne były pomysłem nie współczesnych, lecz ludzi z minionej epoki dla których sport był równie ważną częścią życia co polityka lub gospodarka. Polscy olimpijczycy dwudziestolecia byli najważniejszymi i najbardziej rozpoznawalnymi sportowcami swojej epoki. Ich występy jednoczyły społeczeństwo, pogłębiały świadomość narodową i państwową oraz wywoływały pierwsze uczucia dumy i rozgoryczenia sportowego. Zadaniem Polaków biorących udział w Igrzyskach, było promowanie sportu, kultury fizycznej, zdrowego trybu życia, a przed wszystkim zasady olimpizmu, czyli walki fair play oraz tolerancji sportowej. Igrzyska Olimpijskie, jak i sami olimpijczycy stali się komponentem szeroko rozumianej kultury, gdyż jako elita moralna i kulturowa kraju uchodzili za wzorce osobowe dla młodszego pokolenia. Periodyki sportowe niejednokrotnie przedstawiały odbiorcom olimpijczyków jako wzór do naśladowania. Przy specjalnych okazjach tj. zdobyciu medalu, jubileuszu kariery lub jej zakończeniu pisano o wyrzeczeniach i ciężkiej pracy na jaką musieli zdobyć się sportowcy, by wystąpić na Olimpiadzie. Podkreślano również godne postawy, jak na przykład wydarzenie z 1932 roku. Po Igrzyskach w Los Angeles gazety opisywały odrzucenie przez Janusza Kusocińskiego lukratywnej oferty 50 000 tys. dolarów, złożonej przez amerykańskich menadżerów w zamian za pokazowe biegi z Pavo Nurmi. Kusociński pieniędzy nie przyjął. Taka postawa w dobie panującego kryzysu gospodarczego najlepszego polskiego olimpijczyka dwudziestolecia, niewątpliwie przedstawiła ówczesnym odbiorcom dżentelmeńsko-rycerski charakter olimpijczyków. Sport w omawianym okresie zaliczany był do amatorskiej dziedziny życia, a jakakolwiek gratyfikacja z jego uprawiania nie mogła mieć miejsca. Dlatego prasa podkreślała jedną z cech ówczesnych olimpijczyków, bezinteresowność. Olimpijczycy dwudziestolecia stali się osobami znanymi i cenionym w społeczeństwie. Widoczne jest to również w prasie sportowej, która coraz częściej pokazywała olimpijczyków w innych niesportowych rolach. Czytelnik znajdował wiadomości mówiące o wspólnym obiedzie z najwyższymi władzami w kraju, o przyznanych medalach i nagrodach na najpopularniejszych sportowców roku. Informowano o prowadzeniu sportowych czasopism oraz występach w Polskim Radiu. Periodyki sportowe pisały także o życiu prywatnym olimpijczyków. Czytelnik znajdował fakty dotyczące stanu cywilnego, pracy zawodowej, rodzinie, hobby i miejscu zamieszkania. Najlepszym przykładem jest Halina Konopacka, którą prezentowano jako kobietę nowoczesną o szerokim wachlarzu zainteresowań, dobrze wychowaną, wykształconą, znającą świat, piszącą wiersze. Taki portret olimpijczyków niewątpliwie wzmacniał ich elitarny wizerunek. Ówcześni czytelnicy mogli dzięki temu poznać bliżej najlepszych polskich sportowców. Press sports in the Second Republic contributed significantly to the development of Polish sport. As the most common source of information fightof stereotypes, taught, informed, and above all, to promote physical culture and sport among Polish society. Initiatives undertaken by the press to promote the sport survived to the present day. The poll on the most popular sportsman of the year, as well as race the Tour de Pologne kolarki idea was not present, but the people of a bygone era for the sport was as important a part of life as politics or the economy.Polish Olympians two decades were the most important and the most recognizable athletes of his era. Their performances unite society, deepened awareness of the national and state and evoked feelings of pride in the firstsports and bitterness. The purpose of Poles participating in the Olympics, was to promote sports, fitness, healthy living, and above all, the principle of Olympism, the fight fair play and tolerance sport. Olympic Games, and they become Olympians component of the broader culture, because as moral eliteand cultural diversity of the country were considered role models for the younger generation.Sports magazines often presented to recipients Olympians as role models. On special occasions such as winning a medal, anniversary or the completion of a career has been written about the sacrifices and hard work they had to get the athletes to experience the Olympics.It was also emphasized worthy attitude, such as the 1932 event. After the Olympic Games in Los Angeles newspaper described the rejection by Janusz Kusocińskiego lucrative offer 50 000 thousand. dollars, made by American managers in exchange for demonstration runs of Pavo Nurmi. Kusociński did not accept the money. This attitude in times of economic crisis the best Polish Olympian decades, undoubtedly presented the contemporary audience dżentelmeńsko-knight character Olympians. Sport in the period considered was the amateur aspect of life,and any gratification of his practice could not have taken place. Therefore, press one of the features highlighted at that time Olympians, selflessness.Olympians decades became known and respected people in the society. This can be seen also in the sporting press, which increasingly showed niesportowych Olympians in other roles. News reader was talking about the dinner with the highest authorities in the country, awarded medals and prizes for the top athletes of the year. Reports of leading sports magazines, and appearances in the Polish Radio. Sports magazines wrote about his private life as Olympians. The reader was facts about marital status, work, family, hobbies, and place of residence. The best example is Halina Konopacka, which was presented as a modern woman with a wide range of interests, well-mannered, educated, knowing the world, writing poems. This portrait of Olympic athletes undoubtedly strengthen their elitist image. Contemporary readers could thus become better acquainted with the best Polish athletes.
|
|---|