Drobne ssaki terenów podmiejskich Warszawy w pokarmie puszczyka Strix aluco

• Published in: Studia Ecologiae et Bioethicae
• Main Authors: Jerzy Romanowski, Grzegorz Lesiński, Marta Bardzińska
• Format: Article in Journal/Newspaper
• Language: English; Polish
• Published: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016
• Subjects: gryzonie; ryjówkokształtne; nietoperze; wypluwki sów; krajobraz antropogenicznie przekształcony; Environmental sciences; GE1-350; Ecology; QH540-549.5; Philosophy (General); B1-5802; Microtus arvalis; Nyctalus noctula
• Online Access: https://doi.org/10.21697/seb.2016.14.2.07; https://doaj.org/article/bf66240d4f9649ebb929940531a2d7e9

Zbadano skład zgrupowania drobnych ssaków na 9 stanowiskach położonych w podmiejskiej, południowo-zachodniej strefie Warszawy. Na podstawie analizy wypluwek puszczyka Strix aluco stwierdzono łącznie 611 osobników reprezentujących 15 gatunków drobnych ssaków, głównie gryzoni. Do najliczniejszych gatunków należały: nornica ruda Myodes glareolus (63 osobniki), mysz polna Apodemus agrarius (56), mysz leśna Apodemus flavicollis (54), mysz domowa Mus musculus (48) i nornik zwyczajny Microtus arvalis (44). Stwierdzono gatunki rzadko łowione przez puszczyka: borowca wielkiego Nyctalus noctula i łasicę łaskę Mustela nivalis. W porównaniu do teriofauny Kampinoskiego Parku Narodowego, badane zgrupowanie drobnych ssaków cechuje zubożony skład gatunkowy. Jest ono nieco bardziej podobne do zgrupowań zasiedlających miejskie parki, niż do stwierdzonych w Chojnowskim Parku Krajobrazowym. Na terenie badań ponad 25% oznaczonych do gatunku ssaków stanowiły gryzonie charakterystyczne dla krajobrazu silnie przekształconego przez człowieka.