Drobne ssaki terenów podmiejskich Warszawy w pokarmie puszczyka Strix aluco
Zbadano skład zgrupowania drobnych ssaków na 9 stanowiskach położonych w podmiejskiej, południowo-zachodniej strefie Warszawy. Na podstawie analizy wypluwek puszczyka Strix aluco stwierdzono łącznie 611 osobników reprezentujących 15 gatunków drobnych ssaków, głównie gryzoni. Do najliczniejszych gatu...
Published in: | Studia Ecologiae et Bioethicae |
---|---|
Main Authors: | , , |
Format: | Article in Journal/Newspaper |
Language: | English Polish |
Published: |
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
2016
|
Subjects: | |
Online Access: | https://doi.org/10.21697/seb.2016.14.2.07 https://doaj.org/article/bf66240d4f9649ebb929940531a2d7e9 |
Summary: | Zbadano skład zgrupowania drobnych ssaków na 9 stanowiskach położonych w podmiejskiej, południowo-zachodniej strefie Warszawy. Na podstawie analizy wypluwek puszczyka Strix aluco stwierdzono łącznie 611 osobników reprezentujących 15 gatunków drobnych ssaków, głównie gryzoni. Do najliczniejszych gatunków należały: nornica ruda Myodes glareolus (63 osobniki), mysz polna Apodemus agrarius (56), mysz leśna Apodemus flavicollis (54), mysz domowa Mus musculus (48) i nornik zwyczajny Microtus arvalis (44). Stwierdzono gatunki rzadko łowione przez puszczyka: borowca wielkiego Nyctalus noctula i łasicę łaskę Mustela nivalis. W porównaniu do teriofauny Kampinoskiego Parku Narodowego, badane zgrupowanie drobnych ssaków cechuje zubożony skład gatunkowy. Jest ono nieco bardziej podobne do zgrupowań zasiedlających miejskie parki, niż do stwierdzonych w Chojnowskim Parku Krajobrazowym. Na terenie badań ponad 25% oznaczonych do gatunku ssaków stanowiły gryzonie charakterystyczne dla krajobrazu silnie przekształconego przez człowieka. |
---|