Struktury narracyjne w edukacji z perspektywy etycznej

Celem niniejszego opracowania jest przyjrzenie się temu, w jaki sposób rozmaite dotyczące edukacji problemy natury etycznej powiązane są ze strukturami narracyjnymi, które występują w procesach edukacyjnych. Wywód, oparty o uwagi m.in. Michaela Oakeshotta, Erika H. Eriksona, Richarda Pringa i Arthur...

Full description

Bibliographic Details
Published in:Studia Paedagogica Ignatiana
Main Author: Maciej Jemioł
Format: Article in Journal/Newspaper
Language:English
Polish
Published: Ignatianum University Press 2022
Subjects:
Online Access:https://doi.org/10.12775/SPI.2022.3.005
https://doaj.org/article/23fe84aac12e4a50b59d01bd00d3381e
Description
Summary:Celem niniejszego opracowania jest przyjrzenie się temu, w jaki sposób rozmaite dotyczące edukacji problemy natury etycznej powiązane są ze strukturami narracyjnymi, które występują w procesach edukacyjnych. Wywód, oparty o uwagi m.in. Michaela Oakeshotta, Erika H. Eriksona, Richarda Pringa i Arthura C. Danto dotyczy zwłaszcza trzech rodzajów takich narracji: instrumentalnych, obiektywnych i podmiotowych. Narracje instrumentalne, czyli te wykorzystywane przez nauczycieli w procesach dydaktycznych (np. bajki, anegdoty) przywołane są tu w kontekście problemu reprezentacji marginalizowanych grup w systemie szkolnictwa. Narracje obiektywne, dotyczące świata i funkcjonujących w nim systemów społecznych, omawia się tutaj w odniesieniu do zasady moralnej Eriksona, która głosi, że należy czynić drugiemu to, co przyczyni się do jego rozwoju w tej samej mierze w jakiej przyczyni się do naszego. Narracje podmiotowe, a więc te, które opowiadają sobie sami uczniowie i nauczyciele i które dotyczą ich życia, ukazane są w świetle potrzeby moralnego wychowania młodzieży. W każdym z tym przypadków odsłania się obraz perspektywy struktur narracyjnych jako dobrego formalnego odniesienia dla debat nad moralnymi problemami edukacji.