| Summary: | В течение первых столетий правления Аббасидов, которое длилось около 500 лет, распространились на обширную географию и особенно в VIII веке с завоевательными походами, которые они осуществляли, достигли самых крайних точек Африки, середины Анатолии, туркестанских границ Китая и северной части Каспийского моря. Во второй половине VIII века Аббасидам становилось все сложнее удержать центральную власть на этой обширной территории. Так, во второй половине IX века в местах, удаленных от Багдада, начали появляться полунезависимые или независимые государства. Основателями этих государств были губернаторы, присланные аббасидскими халифами. Некоторые из этих государств можно перечислить следующим образом: на территории Африки Тулуниды, Ихшиды, Аглебиды, Идрисиды, Фатимиды; на территории Азии Саманиды, Саффариды, Бювейхиды; a на Кавказе Саджиды, которые являются темой этой статьи.Каким образом губернаторы, посланные аббасидскими халифами выполнять административные операции в регионе, обрели независимость? Кто были эти губернаторы? Какие должности в государственных структурах они занимали до того как были назначены губернаторами? В данной статье будут рассмотрены пути приведшие к независимости Саджидского государства и какую роль в истории они сыграли. Abbâsîler yaklaşık 500 yıl süren hâkimiyetlerinin ilk yüzyıllarında oldukça geniş bir coğrafyaya yayılmışlar ve özellikle VIII. yüzyılda gerçekleştirdikleri fetih hareketleri ile Afrika’nın en uç noktalarına, Anadolu’nun ortalarına, Türkistan’ın Çin sınırlarına, Hazar Denizi’nin kuzey kısımlarına kadar ulaşmışlardır. Abbâsîlerin bu geniş bir coğrafyada merkezî otoriteyi tesis edebilmeleri VIII. yüzyıllarının bitiminde zorlaşmaya başlamıştır. IX. yüzyılının yarısından sonra artık Bağdat merkezine uzak noktalarda bulunan yerlerde yarı bağımsız veya bağımsız devletler kurulmaya başlamıştır. Bu devletlerin kurucuları Abbâsî halifelerince gönderilen valiler olmuşlardır. Afrika’da Tolunoğulları, İhşidler, Ağlebiler, İdrisiler, Fatımiler; Orta Asya’da Samaniler, Seffâriler, Büveyhiler; Kafkasya’da da bu makalenin konusu olan Sâcoğulları bunlardan bazılarıdır. Abbâsî halifelerince bir bölgenin idarî işlemlerini gerçekleştirmek üzere gönderilen bu valiler acaba nasıl bağımsızlık imkânı bulabilmekteydi? Söz konusu bu valiler kimdi? Bu makama gelmeden önce devlette ne gibi görevler üstlenmekteydi? Bu makalede, Sâcoğulları devletin bağımsızlığa giden serüveni ve tarihte oynadığı rolü hakkında bilgi verilecektir. During the first centuries of their domination which lasted for about 500 years, the Abbasids spread to a large geopraphy and especially with the conquest movements in the first century, they reached the farthest places of Africa, the middle of Anatolia, the borders of China in Turkestan and the northern parts of the Caspian Sea. The ability of the Abbasids to establish central authority in this wide geography began to be difficult at the end of the first centuries. After half of the second century, semi-independent or independent states began to be established in places which was far from the center of Baghdad. The founders of these states were governors who sent by the Abbasid caliphs. Tolunogullary in Africa, Ihshid, Crybilis, Idrisis, Fatimid; Samanis, Saffarians, Buvehisis in Central Asia; Sacogullary in the Caucasus which is the subject of this article, are some of them. How could these governors, who were sent by the Abbasid caliphs to carry out administrative operations of a region, find independence opportunity? Who were these governors in question? What duties did they undertake in the state before this office they studied? In this article, information about the Sacogullary state's adventure to independence and its role in history will be given.
|
|---|