| Summary: | The relationship between democracy and economic growth has been a subject that has been studied byboth social and political scientists since the 19th century. In the early days of this relationship, politicalscientists believed in the future of democracy as a consequence of capitalist development. Over time, this beliefhas left its place in doubt. Economists have tried to determine the direction of causality between democracy andeconomic growth through empirical studies. This study also analyzed the EFTA countries outside ofLiechtenstein (Norway, Switzerland and Iceland), which can not be reached in terms of democracy in the worldaccording to the EIU-Economist Intelligence Unit. In the analysis, the demographic index from the EIUdatabase and the annual GDP growth rates from the World Bank database were used as variables. Democracyin work has a positive effect on economic growth, but it is the result of the absence of Granger causality betweendemocracy and economic growth. Demokrasi ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki 19. yüzyıldan beri hem sosyal hem de siyasetbilimcilerin incelediği bir konudur. Bu ilişkinin ilk başladığı dönemlerde siyaset bilimciler, kapitalist gelişmeninbir sonucu olarak demokrasinin geleceğine inanmışlardır. Zamanla bu inanç yerini şüpheye bırakmıştır.İktisatçılar ampirik çalışmalarla demokrasi ve ekonomik büyüme arasındaki nedenselliğin yönünü belirlemeyeçalışmışlardır. Bu çalışmada da EIU- Economist Intelligence Unit’e göre dünyada demokrasi açısından üstsıralarda yer alan verisine ulaşılamayan Lihtenştayn dışındaki EFTA ülkeleri (Norveç, İsviçre ve İzlanda) analizedilmiştir. Analizde EIU veritabanından demokrasi indeksi ve Dünya Bankası veritabanından da yıllık GSYİHbüyüme oranları değişken olarak kullanılmıştır. Çalışmada demokrasinin ekonomik büyüme üzerinde olumlu biretkisi olduğu fakat demokrasi ile ekonomik büyüme arasında Granger nedenselliğin olmadığı sonucunaulaşılmıştır.
|
|---|