| Summary: | XVIII. yüzyılda yaşamış olan şair, hekim ve astronomi bilgini Abbâs Vesîm’inmürettep bir divanının yanı sıra tıp ve astronomi ile ilgili telif ve tercüme birçok eserivardır. Bu eserlerden biri de yazarın yeni tıpla eski tıp kurallarını karşılaştırdığıDüstûru’l-Vesîm Fi’t Tıbbı’l-Cedîd ve’l-Kadîm’dir. İki ciltten oluşan ve kütüphanelerdedört nüshası tepit edilen eserin son bölümü El-Hâtimetü’l-Vesâyâ İlâ-Etıbbâ’dır. Bubölümde Klâsik tıp kitaplarında olduğu gibi hekimlere nasihatlerde bulunan AbbâsVesîm, bu bölümü Türk, Arap ve İran şairlerinden aldığı manzumelerle de süsleyerek,sanatsal bir dille kaleme almıştır. Bu özellikleriyle Düstûru’l-Vesîm, salt bir tıp kitabıolmanın ötesinde edebî değeri olan bir eser olarak da karşımıza çıkmaktadır. Bunedenle eserdeki bu bölümün dil ve üslup açısından incelenmesi önemlidir.Bu çalışmada Abbâs Vesîm’in hayatı ve eserleri hakkında kısaca bilgi verilmiş,Düstûru’l-Vesîm Fi’t-Tıbbı’l-Cedîd ve’l-Kadîm adlı eserin El-Hâtimetü’l-Vesâyâ İlâ-Etıbbâbölümü dil ve üslup açısından incelenmiştir.
|
|---|