| Summary: | Od dawna wiadomo, że stosunek odbiorcy do bohatera reklamy rzutuje na postrzeganie produktu i jego ocenę. Cechy postaci wykorzystywane są do stymulowania pozytywnego wartościowania produktów bądź krytyki towarów konkurencyjnych. Wyjątkową szansę stwarzać może w związku z tym wytypowanie bohatera, który nie występując w reklamie, swoim wyobrażeniem przyczynia się do oceny produktu przez odbiorcę. Mowa tu o tzw. uczestnikach tercjalnych, czyli bohaterach o których mówi się w reklamie, choć oni sami na ogól w niej nie występują. Uczestnicy tercjalni to osoby, które nie mówią w komunikacie i fizycznie się w niej nie pojawiają. Ich zamierzona „nieobecność" stuży przywołaniu opinii lub działań (których byli autorami bądź świadkami) niemożliwych do zakwestionowania przez odbiorcę. Wprowadzenie uczestników tercjalnych często bywa też pretekstem do rozwinięcia rozmowy przez uczestników sekundamych (występujących w spocie bohaterów), czy bezpośredniego wywołania i zaproszenia do rozmowy zaplanowanego odbiorcy przekazu. Proces ten jest coraz bardziej widoczny poprzez swą angażującą funkcję, która stalą się wyjątkowo istotna w związku z narastającą w ostatnich latach obojętnością Polaków względem reklamy. Anna Ryłko-Kurpiewska
|
|---|