Dilin gücü: Martin Crimp’in The Country (Kir) eserini Mourdieu ile okumak

Yakut, Ayşe Didem (Balikesir Author) Günümüz İngiliz tiyatro yazarı Martin Crimp'in tiyatro eserlerinin olay örgüsü, karakter, zaman, mekân ve dil gibi alanlarda okuyucu ve izleyicileri zorlamaktadır. Bu çalışmanın amacı Crimp'in The Country eserinde dil ve güç ilişkilerini Bourdieu'n...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Yakut, Ayşe Didem, İnan, Dilek
Other Authors: Balıkesir Üniversitesi
Format: Article in Journal/Newspaper
Language:Turkish
Published: 2016
Subjects:
Dil
Online Access:https://hdl.handle.net/20.500.12462/3829
Description
Summary:Yakut, Ayşe Didem (Balikesir Author) Günümüz İngiliz tiyatro yazarı Martin Crimp'in tiyatro eserlerinin olay örgüsü, karakter, zaman, mekân ve dil gibi alanlarda okuyucu ve izleyicileri zorlamaktadır. Bu çalışmanın amacı Crimp'in The Country eserinde dil ve güç ilişkilerini Bourdieu'nun literatüre sağladığı kuramsal terimler aracılığı ile yorumlamaktır. Çalışma, Crimp'in dâhice kullandığı, şiddet, karmaşa ve zalimlik içeren dilini anlamada Bourdieu'nun dil ve güç ilişkileri ile ilgili teorilerinin önemli bir çözüm aracı olduğunu iddia etmektedir. Bourdieu'nun habitus, toplumsal kurumlar, euphemism, sembolik güç gibi kavramları çerçevesinde, karakterlerin karışık, gergin tartışmalarının arkasına gizlenmiş öyküleri ortaya çıkarılmaktadır. Crimp The Country metninde örneklendirdiği gibi diğer eserlerinde de dilin bir iletişim aracı olmadığını hatta gerçeğin ortaya çıkmasını engelleyen bir nesne olduğunu gösterir. Bourdieu ve Crimp dilin güç ilişkilerini belirleyen etkili bir silah olarak kullanıldığını savunur Contemporary British playwright Martin Crimp’s plays have been posing vigorous interpretative challenges in various areas of drama such as plot, character, setting and language. The aim of this paper is to explore the relationships between language and power in The Country based on the terminology of Pierre Bourdieu. The paper argues that Bourdieu’s theories on language and power facilitate one’s understanding of Crimp’s ingenious use of language which bears acts of verbal violence, chaos and cruelty. The stories veiled under the characters’ intricate, desperate and tense bursts of utterances and banters can be decoded through Bourdieu’s definitions of habitus, social institution, euphemism and symbolic power. As exemplified in The Country, Crimp believes that language is not a means of communication, on the contrary it functions as a screen preventing truth from resurfacing. Both Bourdieu and Crimp observe that language is used as a strong weapon to organize power relations among the interlocutors