| Summary: | Avrupa Birliği 1984 yılından bu yana inek sütü üretiminde kota sistemi uygulayarak hem üretimini kontrol altında tutmakta hem de süt piyasa düzeni uygulamalarıyla piyasanın istikrarını sağlamaktadır. Süt sığırcılığı ve süt üretimi konusunda gelişmiş kabul edilen ülkelerin pek çoğu belirli bir dönem inek sütüne kota programı uygulamıştır. Kanada, İsrail, İzlanda, Norveç, İsviçre, Japonya ve AB ülkelerinde uygulama günümüzde de devam etmektedir. Türkiye AB ile tam üyelik için müzakere sürecine devam eden ve inek sütü açısından dünyada ve AB’de önemli yere sahip bir ülkedir. Yalnız Türkiye’de süt piyasa düzeni bulunmamakta ve yürütülen süt politikaları, hayvancılığı gelişmiş ülkelerin politikaları ile kıyaslandığında oldukça kısa vadeli kalmaktadır. Bu tez çalışmasının amacı AB’ye aday ülke statüsündeki Türkiye’nin AB üyesi olması durumunda süt sektörünün kota sisteminin uygulanması veya uygulanmamasından nasıl etkilenebileceğinin ortaya konulmasıdır. Bunu irdeleyebilmek için 2 farklı senaryo oluşturulmuştur. Bunların ilkinde AB’nin kota sistemini uygulamadan kaldırmadığı durumda Türkiye’nin 2009 veya 2014 yılında AB’ye üye olduğu, ikincisinde ise AB’nin 2015 yılında kota sistemini kaldırmaya karar verdiği ve Türkiye’nin AB’ye 2014 yılında üye olduğu varsayılmıştır. Senaryolar kapsamında gerçekleştirilen üretim ve talep tahminleri karşılaştırıldığında kota sistemi devam ettiği takdirde Türkiye’de uzun vadede yüksek miktarda süt ve kırmızı et açığı ortaya çıkabileceği, kota sistemi kaldırıldığı durumda ise bu açığın önemli derecede azaltılabileceği ve hatta üretim fazlası elde edilebileceği sonucuna varılmıştır. Bu olumsuzluğun önlenmesi amacıyla çözüme yönelik süt politikaları uygulanmalıdır. Öncelikle mevcut üretimin kayıt altına alınması ve üretim planlaması yapılması gerekmektedir. Senaryo sonuçlarından nüfusun talebini karşılamada sadece verim seviyesini arttırmanın yetersiz kalacağı, hayvan sayısını da arttırmak gerektiği görülmektedir. Ek olarak sığırın yanı sıra koyun, keçi ve manda yetiştiriciliği de aynı derecede dikkate alınmalıdır. Sonuç olarak, önlem alınmadığı takdirde Türkiye AB üyesi olsun veya olmasın önümüzdeki yıllarda nüfusuna yeterli süt ve et sağlamakta zorluk yaşayabilecektir. En önemlisi hayvansal protein ve enerji kaynağı olan bu besinlerde dışa bağımlı bir hale gelebilecektir. Bunun önlenebilmesi için yerel kaynaklarını etkin bir şekilde kullanarak, mevcut potansiyelini en iyi şekilde değerlendirmelidir.Abstract European Union is both controlling its cow’s milk production by implementing the milk quota system since 1984 and organizing the milk market. When the countries, accepted as having a developed dairy cattle breeding and milk production, are examined it is seen that most of them have implemented a milk quota system for a period of time. Canada, Israel, Iceland, Norway, Switzerland, Japan and EU member countries are still implementing the system. Turkey is a country which is in the process of negotiation with EU in order to become a full member and is an important milk producer in the world and the EU. Nevertheless Turkey doesn’t regulate the milk market and the dairy policies being implemented cover a short period of time when compared with the practices of the developed countries. The aim of this research is to put forth how the milk sector in Turkey, a candidate country for EU, would be affected from the implementation or the abolition of the milk quota system in the EU when it becomes a member. In order to predict this 2 different scenarios were made up in the scope of this thesis. First scenario is set up on the assumptions that Turkey becomes a member of the EU either in 2009 or 2014 and EU doesn’t abolish the milk quota system in 2015 whereas the second one is set up on the membership of Turkey in 2014 and the milk quota system in EU is decided to be abolished after 2015. After the comparison of the results on production and consumption estimated in the secanories, it is seen that Turkey will be facing a considerable amount of deficit in milk and red meat in the following years if the quotas are decided to be continued. However, it is estimated that this deficit could be reduced or even a surplus of milk production could be if the milk quota system will be abolished. To be able to prevent this problem, milk policies for solution shall be implemented. Firstly, the current milk production should be registered and supply should be planned. The results obtained from the scenarios show that increasing just the milk yield won’t be sufficient to meet the demand of the increasing population. Therefore, it is obvious that the animal population shall also be increased. In addition sheep, goat and buffalo breeding should be considered as important as cattle breeding. Finally, Turkey whether a member or not of the European Union, could face difficulties in providing its population sufficient milk and meat in the coming years. Most of all, it could be a net importer in these nutrients which are important sources of animal proteins and energy. Turkey shall make the most of its current potential, by efficiently using the local sources to avoid this from happening.
|
|---|