*Becada and *becacina: two Castilianisms that should not be borrowed into Galician

• Main Author: Cerradelo Gómez, Silverio
• Format: Article in Journal/Newspaper
• Language: Galician
• Published: Universidade de Santiago de Compostela. Servizo de Publicacións e Intercambio Científico 2012
• Subjects: Castilianism; becada; becacina; arcea; narcexa; arceolo; aguaneta; agacha; Gallinago; Scolopax; Castelanismo; Gallinago media
• Online Access: https://revistas.usc.gal/index.php/elg/article/view/343

The aim of this paper is to document the process of borrowing the Castilian bird names *becada and *becacina into Galician, arguing against their adoption and in favor of restoring the genuine Galician names for these birds. The paper starts with a description of the four species of wading birds to which these names are applied: *becacina, more generic, may designate Gallinago gallinago, Gallinago media or Lymnocryptes minimus, all of which are quite similar; *becada, a more specific term, is applied to Scolopax rusticola. The paper goes on to discuss Castilian names and genuine Galician ones for these bird species, remarking on their etymology and semantic motivation. A chronological review of specialized ornithological publications and Galician lexicographical works leads to the conclusion that adoption of the Castilian designation *becacina in Galician may be dated to the 1970s; *becada appears only more recently, in the 1990s. The incorporation process is described and explained, and it is argued that both terms are clearly Castilianisms. O obxecto deste artigo é documentar o proceso de adopción das denominacións ornitolóxicas castelás *becada e *becacina na lingua galega, así como argumentar en contra da súa incorporación e en favor da revitalización dos nomes propiamente galegos destas aves. Pártese da descrición das catro especies de aves limícolas que se designan con estes nomes (*becacina é máis xenérico e aplícase a Gallinago gallinago, Gallinago media e Lymnocryptes minimus, todas tres semellantes; *becada é máis específico, aplícase a Scolopax rusticola) e fálase das denominacións castelás e das denominacións propiamente galegas para estes paxaros, comentando a súa etimoloxía e motivación semántica. A seguir faise un percorrido diacrónico por publicacións ornitolóxicas especializadas e por diferentes traballos lexicográficos galegos, de tal modo que é posíbel datar a incorporación do nome castelán *becacina como galego a partir da década dos anos 70 do século pasado e *becada moito máis ...