El género policial como estrategia de la crítica social y política: El ejemplo de cuatro novelas de Ricardo Piglia

• Main Author: Franjić, Anja
• Format: Thesis
• Language: Spanish
• Published: 2018
• Subjects: Spanish Language and Literature; Argentina; Argentine; Argentino; Blanco; Plano; Prominentes; Ricardo; sami
• Online Access: http://darhiv.ffzg.unizg.hr/id/eprint/10923/; http://darhiv.ffzg.unizg.hr/id/eprint/10923/1/franic.PDF

U diplomskome radu provedena je analiza četiri romana suvremenog argentinskog autora Ricarda Piglie, kronološkim redoslijedom to su Respiración artificial (1980), La ciudad ausente (1992), Plata quemada (1997) i na koncu Blanco Nocturno (2010), u kojima se autor poslužio nekim strategijama detektivskog žanra kako bi iznio kritiku suvremenog argentinskog društva. U uvodnom dijelu učinjen je povijesni pregled klasičnog krimi-žanra uz njegova klasična obilježja (Scaggs, 2005) te je objašnjeno kako se on razvijao u Hispanskoj Americi (Close, 2008). Spominju se neki klasični autori kako bismo se upoznali s njihovim ciljevima i postupcima u pisanju. U drugom dijelu rada predstavljen je sâm autor kroz dostupnu nam kritičku literaturu i smješten je u hispanoamerički književni kontekst (Rovira Vázquez, 2015). Budući da se Piglijini romani prema svojim obilježjima mogu smatrati krimi-žanrom samo u širem smislu, u njima su naglašena glavna odstupanja od žanra. Ricardo Piglia posezao je za detektivskim romanom kako bi kroz istraživački postupak prikazao širok spektar argentinskog društva i novije argentinske povijesti. Treba naglasiti da, dok u romanima Blanco Nocturno i Plata quemada zaista postoje likovi detektiva, uloga odgonetača ipak je pripala novinaru Emiliju Renziju, koji je alter ego samog autora. Međutim, za razliku od klasičnog detektivskog romana, Renzi je u djelima Piglie odgonetavao povijest protagonista jer sami zločini nikada nisu u prvom planu, već služe kako bi se na njima izgradio filozofski diskurs ili uspostavila intelektualna rasprava o već spomenutoj tematici društva Argentine i njene povijesti. Osim pitanjem žanra rad se bavi stilom, pripovjednim tehnikama, pitanjem intertekstualnosti i načinom na koji Piglia u svojim narativnim tekstovima miješa stvarnost i fikciju. En la tesina presente se analizan cuatro novelas del autor argentino Ricardo Piglia, en orden cronológico: Respiración artificial (1980), La ciudad ausente (1992), Plata quemada (1997) y Blanco Nocturno (2010). En ellas el escritor se sirve de algunas estrategias del género policial para poder criticar la sociedad argentina contemporánea. En la parte introductoria se ofrece el repaso histórico del género policial y se presentan sus rasgos principales (Scaggs, 2005) y su desarrollo en América Latina (Close, 2008). Se mencionan algunas figuras prominentes de la ficción detectivesca con el fin de conocer los objetivos y recursos de su obra. En la segunda parte se discute el autor mismo utilizando los estudios literarios y se lo pone en el marco literario hispanoamericano (Rovira Vázquez, 2015). Puesto que las novelas de Piglia no pueden considerarse estrictamente pertenecientes al género policial, en la tesina se esclarece de qué forma el escritor desvía del género. El propósito del género policial en la obra de Piglia fue mostrar estudiosamente todas las facetas de la sociedad argentina igual que su historia reciente. Es necesario recalcar que el papel del investigador en las novelas estuvo reservado para el periodista Emilio Renzi, alter ego del autor, aunque aparecen detectives en Blanco Nocturno y Plata quemada. No obstante, a diferencia del género policial convencional, la tarea de Renzi residía en descubrir el pasado de los protagonistas porque ellos quedaban en primer plano, mientras que el crimen servía como base para discutir tópicos filosóficos o la sociedad argentina y su historia. Además del género, los temas de la tesina son el estilo, las técnicas narrativas, la intertextualidad y la mezcla de la realidad y ficción en las novelas de Piglia.