Emesa : historia miasta od momentu jego powstania (I w. p. n. e./ I w. n. e.), aż do początku VII w. n. e.

• Main Author: Kusztal, Zofia
• Other Authors: Kaczanowicz, Wiesław
• Format: Doctoral or Postdoctoral Thesis
• Language: Polish
• Published: Katowice : Uniwersytet Śląski 2014
• Subjects: Hims; Syria; historia; Baza; sami
• Online Access: https://hdl.handle.net/20.500.12128/5559

Niniejsza praca jest pierwszą próbą pokazania historii Emesy od momentu jej powstania do czasów wprowadzenia islamu na tym terenie. Pomimo że źródła do dziejów tej osady są, jak to zostało pokazane, dosyć rozproszone i brakuje wielu informacji, pomocnych przy rekonstrukcji historii miasta, to jednak możliwe jest, przynajmniej częściowe, odtworzenie jej dziejów. Źródła Emesy są jak najbardziej wschodnie. Osada ta powstała jako baza dla nomadycznych plemion semickich. Jednak już od momentu założenia ciążyła ku Cesarstwu Rzymskiemu, przyjmując jego prawo, religię i rytm życia. Zetknięcie się wschodu z zachodem przebiegało bez większych wstrząsów i zaburzeń. Greka i aramejski funkcjonowały w mieście równolegle, podobnie jak kulty lokalne i państwowe czy religie monoteistyczne i politeistyczne. Ta symbioza pozwoliła Emesie poczuć się doskonale w czasach bizantyjskich. Sami Emesańczycy natomiast udzielali się w różnych dziedzinach takich jak literatura, filozofia, gramatyka czy religia. Mieszkańcy Emesy funkcjonowali w dwóch światach, prywatnym świecie języka aramejskiego i państwowym greki i w dalszym rzędzie łaciny. Pomimo że historia Emesy była postrzegana przez pryzmat osoby Heliogabala i kultu betyla, to jednak nie te elementy odgrywały kluczową rolę w dziejach tej osady. Dla Emesy w czasach rzymskich i bizantyjskich ważne było uzyskanie równowagi politycznej i gospodarczej trudnej do osiągnięcia na terenach pogranicza. Jeżeli miasto to zabierało głos w jakiś sporach starało się pozostać po stronie zwycięzcy. Emesa nigdy nie była jądrem żadnego poważnego konfliktu, a jej uwikłanie w konflikt Zenobii z Aurelianem wynikało jedynie z położenia geograficznego. Podobnie wielkie spory religijne - trynitarne i chrystologiczne ominęły Emesę. Władcy Emesy dokonali wyboru, którym było pozostanie w świecie rzymskim. Miałoto gwarantować jej rozwój, a mieszkańcom bezpieczeństwo i możliwość zrobienia kariery w strukturach Cesarstwa Rzymskiego. Tak też istotnie było. Szukając możnych protektorów Emesa z każdą dekadą związywała ...