Analiza wybranych aspektów zachowania psa domowego Canis lupus familiaris

• Main Author: Pąsiek, Magdalena
• Other Authors: Uniwersytet Łódzki, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska, Katedra Zoologii Doświadczalnej i Biologii Ewolucyjnej
• Format: Doctoral or Postdoctoral Thesis
• Language: Polish
• Published: 2023
• Subjects: socjalizacja; komunikacja międzygatunkowa; agresja; schroniska; Canis lupus familiaris; Canis lupus
• Online Access: http://hdl.handle.net/11089/48962

Celem niniejszych badań była analiza wybranych aspektów zachowania psa domowego oraz czynników wpływających na jego zmiany. Szczenięta pochodzące z hodowli domowej, o wzbogaconym środowisku, są lepiej przystosowane do życia w zurbanizowanym świecie i bardziej odporne na różne bodźce. Szczenięta, które przebywają w mało urozmaiconym w bodźce otoczeniu (hodowla kojcowa), są mniej stabilne psychicznie. Szczenięta od 5 tygodnia posiadają umiejętność odczytywania ludzkich gestów. Wyniki potwierdziły przyjętą hipotezę, że rozumienie wskazówek komunikacyjnych u psów nie może być wyjaśnione procesem udomowienia, ontogenezy, procesu uczenia się lub socjalizacji, a jedynie doborem naturalnym. W świetle teorii ewolucji wszystkie odziedziczone cechy, które zwiększają dostosowanie, są faworyzowane przez dobór naturalny, tak też jest w przypadku komunikacji pies-człowiek. Sprawdzano zmianę zachowania psa po adopcji za pomocą ankiet. Przeprowadzona analiza wykazała zmniejszenie się zachowań lękowych, zwiększenie posłuszeństwa i chęci podążania za człowiekiem oraz większą chęć do zabawy. Przeprowadzono także, rozpowszechnione przez internet, badania ankietowe, sprawdzające jakie czynniki (np. płeć, kastracja, socjalizacja) mogą wpływać na wystąpienie zachowań agresywnych w stosunku do ludzi. Badania potwierdziły, że zabieg kastracji zwiększa zachowania agresywne. Analiza wykazała, że dorosłe psy pochodzące z hodowli domowej były mniej agresywne niż psy z hodowli kojcowej. Badanie wykazało również różnice prezentowanych zachowań pomiędzy rasami oraz kladami. Spośród badanych ras najbardziej agresywne okazały się gończy polski oraz jamniki, natomiast najrzadziej wykazywały agresję american staffordshire terrier, co jest wbrew panującym stereotypom. Zrozumienie procesów związanych z ontogenezą i socjalizacją psa sprzyja prawidłowemu wychowaniu psa, co przynosi korzyści obydwu stronom. Zwierzę przestaje być przedmiotem a staje się podmiotem i prawdziwym towarzyszem człowieka.