The dialogue of the French Renaissance: work of art or instrument of inquiry?
Niniejszy artykuł jest próbą opisania, w miarę dokładnie, struktury francuskich dialogów z okresu renesansu. W tym celu omawia się tu przede wszystkim rolę, funkcję oraz ilościową objętość tekstów dialogowych, a wniosek, jaki stąd wypływa, brzmi: jeżeli prawdą jest, że formy literackie odpowiadają r...
Main Author: | |
---|---|
Other Authors: | |
Format: | Article in Journal/Newspaper |
Language: | English |
Published: |
Łódzkie Towarzystwo Naukowe; Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu
1977
|
Subjects: | |
Online Access: | http://hdl.handle.net/11089/44933 |
id |
ftunivlodzir:oai:dspace.uni.lodz.pl:11089/44933 |
---|---|
record_format |
openpolar |
spelling |
ftunivlodzir:oai:dspace.uni.lodz.pl:11089/44933 2023-07-30T04:06:38+02:00 The dialogue of the French Renaissance: work of art or instrument of inquiry? Dialog francuskiego Renesansu: dzieło sztuki czy narzędzie informacji? Kushner, Eva Szynal, Edward 1977 application/pdf http://hdl.handle.net/11089/44933 en eng Łódzkie Towarzystwo Naukowe; Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu Zagadnienia Rodzajów Literackich;2 20 0084-4446 http://hdl.handle.net/11089/44933 2451-0335 French Renaissance dialogue Algirdas Julien Greimas actantial model Article 1977 ftunivlodzir 2023-07-07T06:38:36Z Niniejszy artykuł jest próbą opisania, w miarę dokładnie, struktury francuskich dialogów z okresu renesansu. W tym celu omawia się tu przede wszystkim rolę, funkcję oraz ilościową objętość tekstów dialogowych, a wniosek, jaki stąd wypływa, brzmi: jeżeli prawdą jest, że formy literackie odpowiadają realiom społecznym (nie na powierzchownie ustalonych zasadach, ale w sposób złożony, który wymaga dokładnych studiów), to dialog istotnie pełni w renesansie funkcję odpowiadającą potrzebie podważenia narzuconych, zintegrowanych poglądów na życie oraz przedyskutowania alternatyw i wymiany idei. Nie wolno nam jednak mylić otwartości wątku dialogu z otwartością dyskusji: stopnia realnej otwartości, zwanego dzisiaj „dialogicznością” (dialogicite), nie da się wywieść — jeżeli nie chcemy popełnić anachronizmu — z analizy samych tekstów i z obserwacji, które tu można poczynić na temat obecności i roli „innego” (interlokutora) w wywodzie autora. Sami autorzy znajdowali często w różnicy między przyjemnym a pożytecznym wystarczający powód do wprowadzenia dialogu — pierwiastek dramatyczny, sprawiający wrażenie naturalności, co przykuwa uwagę czytelnika. Ale czy tym samym jesteśmy już przekonani o dialogicite dialogu, czy też bierzemy te zabiegi za konwencje ukrywające monolog dyskursywny? By odpowiedzieć na te pytania, zbadano główne cechy dialogu z okresu renesansu: 1. ich klasyczne pierwowzory, szczególnie teksty Platona, Cycerona i Lukiana, z których każdy daje początek tradycji budowania dialogu; 2. warunek wiarygodności i sposoby jej osiągnięcia: dające się zidentyfikować miejsce spotkania, potwierdzeni przez historię lub przynajmniej prawdopodobni uczestnicy itd.; 3. wspólne poszukiwanie prawdy, różne od średniowiecznej dysputy (disputatio); autor — za pośrednictwem dwóch lub trzech postaci — bada rozłożenie prawdy na wiele alternatyw; tu raczej rezultat samego posunięcia, a nie pojedyncze stanowisko, stanowi przesłanie dla czytelnika; 4. funkcję dialogu w formach, które się mieszczą między dramatem a traktatem, przy czym ... Article in Journal/Newspaper sami University of Lodz Repository (RUŁ) Roli ENVELOPE(18.857,18.857,69.117,69.117) |
institution |
Open Polar |
collection |
University of Lodz Repository (RUŁ) |
op_collection_id |
ftunivlodzir |
language |
English |
topic |
French Renaissance dialogue Algirdas Julien Greimas actantial model |
spellingShingle |
French Renaissance dialogue Algirdas Julien Greimas actantial model Kushner, Eva The dialogue of the French Renaissance: work of art or instrument of inquiry? |
topic_facet |
French Renaissance dialogue Algirdas Julien Greimas actantial model |
description |
Niniejszy artykuł jest próbą opisania, w miarę dokładnie, struktury francuskich dialogów z okresu renesansu. W tym celu omawia się tu przede wszystkim rolę, funkcję oraz ilościową objętość tekstów dialogowych, a wniosek, jaki stąd wypływa, brzmi: jeżeli prawdą jest, że formy literackie odpowiadają realiom społecznym (nie na powierzchownie ustalonych zasadach, ale w sposób złożony, który wymaga dokładnych studiów), to dialog istotnie pełni w renesansie funkcję odpowiadającą potrzebie podważenia narzuconych, zintegrowanych poglądów na życie oraz przedyskutowania alternatyw i wymiany idei. Nie wolno nam jednak mylić otwartości wątku dialogu z otwartością dyskusji: stopnia realnej otwartości, zwanego dzisiaj „dialogicznością” (dialogicite), nie da się wywieść — jeżeli nie chcemy popełnić anachronizmu — z analizy samych tekstów i z obserwacji, które tu można poczynić na temat obecności i roli „innego” (interlokutora) w wywodzie autora. Sami autorzy znajdowali często w różnicy między przyjemnym a pożytecznym wystarczający powód do wprowadzenia dialogu — pierwiastek dramatyczny, sprawiający wrażenie naturalności, co przykuwa uwagę czytelnika. Ale czy tym samym jesteśmy już przekonani o dialogicite dialogu, czy też bierzemy te zabiegi za konwencje ukrywające monolog dyskursywny? By odpowiedzieć na te pytania, zbadano główne cechy dialogu z okresu renesansu: 1. ich klasyczne pierwowzory, szczególnie teksty Platona, Cycerona i Lukiana, z których każdy daje początek tradycji budowania dialogu; 2. warunek wiarygodności i sposoby jej osiągnięcia: dające się zidentyfikować miejsce spotkania, potwierdzeni przez historię lub przynajmniej prawdopodobni uczestnicy itd.; 3. wspólne poszukiwanie prawdy, różne od średniowiecznej dysputy (disputatio); autor — za pośrednictwem dwóch lub trzech postaci — bada rozłożenie prawdy na wiele alternatyw; tu raczej rezultat samego posunięcia, a nie pojedyncze stanowisko, stanowi przesłanie dla czytelnika; 4. funkcję dialogu w formach, które się mieszczą między dramatem a traktatem, przy czym ... |
author2 |
Szynal, Edward |
format |
Article in Journal/Newspaper |
author |
Kushner, Eva |
author_facet |
Kushner, Eva |
author_sort |
Kushner, Eva |
title |
The dialogue of the French Renaissance: work of art or instrument of inquiry? |
title_short |
The dialogue of the French Renaissance: work of art or instrument of inquiry? |
title_full |
The dialogue of the French Renaissance: work of art or instrument of inquiry? |
title_fullStr |
The dialogue of the French Renaissance: work of art or instrument of inquiry? |
title_full_unstemmed |
The dialogue of the French Renaissance: work of art or instrument of inquiry? |
title_sort |
dialogue of the french renaissance: work of art or instrument of inquiry? |
publisher |
Łódzkie Towarzystwo Naukowe; Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu |
publishDate |
1977 |
url |
http://hdl.handle.net/11089/44933 |
long_lat |
ENVELOPE(18.857,18.857,69.117,69.117) |
geographic |
Roli |
geographic_facet |
Roli |
genre |
sami |
genre_facet |
sami |
op_relation |
Zagadnienia Rodzajów Literackich;2 20 0084-4446 http://hdl.handle.net/11089/44933 2451-0335 |
_version_ |
1772819413812117504 |