“TAAŞŞUK-I TAL’AT VE FİTNAT” ROMANINDA ANLATICININ KONUMU

• Main Author: Bahar Dervişcemaloğlu
• Other Authors: Ege Üniversitesi
• Format: Article in Journal/Newspaper
• Language: Turkish
• Published: 2015
• Subjects: Edebiyat; sami
• Online Access: https://hdl.handle.net/11454/12803; https://app.trdizin.gov.tr/makale/TVRjMU1EWXhNUT09

Şemsettin Sami’nin 1872 yılında Hadîka gazetesinde tefrika edilmeye başlanan ve 1873 yılında tefrikası tamamlanan Taaşşuk-ı Tal’at ve Fitnat başlıklı romanı, Türk edebiyat tarihinde roman türünün ilk örneklerinden biri olması açısından dikkate değerdir. Türk romanının nereden başlayıp nereye geldiğini anlamak için bu eserin etraflıca incelenmesinde fayda vardır. Romanı anlatı tekniği açısından incelediğimizde, Türk romanının gelişimi açısından iyi bir ilk örnek oluşturdu- ğunu söyleyebiliriz. Yazıldığı dönemin koşulları açısından bakıldığında, anlatıyı düzenleyen ve anlatıdaki söylemin üreticisi olan anlatıcının toplumsal bir mesaj verme kaygısı taşıdığı ve kullandığı anlatım vasıtalarını da bu kaygıyı gözeterek seçtiği görülmektedir. Bu makalede Taaşşuk-ı Tal’at ve Fitnat romanında anlatıcının konumu ve anlatıdaki söylemi üretirken kullandığı anlatım vasıtaları ve anlatı teknikleri üzerinde durulacaktır. Romanda anlatıcının sıkça kullandığı “alıntılanan monolog” tekniği üzerinde, Türk romanında kullanılan ilk bilinç yansıtma tekniklerinden biri olması sebebiyle özellikle durulacaktır. The novel Taaşşuk-ı Tal’at ve Fitnat by Şemsettin Sami which started to be serialized in the Hadîka journal in 1872 and was completed in 1873 is worth attention for being one of the first examples to the novel genre in Turkish literature history. It would prove to be useful to thoroughly review this work to understand the beginnings of Turkish novel. In terms of the narrative technique of this novel, we can conclude it is a good first example for development of Tur- kish novel. Considering the conditions of the time, it can be observed that the narrator, who arranges the narration and generates the discourse in the narration, is concerned with delivering a message and selects the tools of expression within the scope of this purpose. Within this framework, this article will address the po- sition of the narrator and tools and techniques of expression used by the narrator while creating the discourse in the novel Taaşşuk-ı Tal’at ve Fitnat. The “quoted monologue” technique, frequently preferred by the narrator in the novel, will be especially discussed for being one of the first techniques of expressing conscious used in Turkish novel.