| Summary: | Rannsóknarspurningin sem lögð er til grundvallar rannsókn þessari er sú hvernig á því standi að sumir þeir nemendur sem innritast hafa á Almenna námsbraut 1 í VMA hafi hætt eftir fremur skamma viðdvöl, þrátt fyrir ýmis úrræði sem þeim stóðu til boða, en aðrir haldið áfram. Þessir nemendur eiga það sameiginlegt að hafa ekki náð tilskildum árangri í tveimur greinum eða fleirum á samræmdum prófum í 10. bekk grunnskóla. Markhópurinn eru þeir nemendur sem innrituðust á brautina haustið 2002. Hann taldi 55 manns í upphafi, 45 pilta og 10 stúlkur. Til þátttöku í rannsókninni völdust sjö piltar og þrjár stúlkur. Sjónum er einkum beint að tveimur þáttum; trú þessara nemenda á eigin færni og hvata til náms. Staðreyndin er sú að um 60% þessa hóps hætti í skólanum án þess að ljúka skilgreindum lokaprófum. Leitað er svara við því hvað hafi orðið til þess og svo hinu; hvers vegna hinir héldu áfram. Rannsóknin er eigindleg og byggist á viðtölum við fyrrgreinda tíu einstaklinga úr þessum hópi. Þar af hættu sex í skólanum á meðan hinir hafa brautskráðst eða eru enn við nám í VMA. Rannsóknin sýnir að níu af þeim tíu einstaklingum sem rætt var við hafa átt við námsörðugleika að stríða. Átta þeirra höfðu enga eða mjög takmarkaða trú á eigin færni til náms þegar þeir hófu göngu sína í VMA. Tveir þeirra öðluðust hana meðan á dvöl þeirra í skólanum stóð og tveir höfðu hana frá fyrstu síð. Í ljós kom að við 22 ára aldur höfðu allir nema einn þeirra þátttakenda, sem hætt höfðu í skóla, öðlast þessa trú. Þeir hafa jafnframt áætlanir um að hefja nám að nýju ef aðstæður leyfa. Það er von mín að niðurstöður rannsóknar þessarar megi verða til þess að skóli á borð við VMA geti búið betur að þeim nemendum sem illa standa að vígi námslega þegar þeir koma í skólann. Þrátt fyrir að þeim hafi verið boðið upp á ýmis úrræði til þess að auðvelda þeim námið og vekja áhuga þeirra virðist fleira þurfa að koma til í vissum tilvikum.
|
|---|