| Summary: | Umræður um gjaldtöku af ferðamannastöðum hafa ekki leynt sér í íslensku samfélagi undanfarin misseri og hefur málefnið náð hápunkti á upphafsmánuðum ársins 2014. Ferðaþjónustan sem atvinnugrein hefur aldrei verið stærri og tók á síðasta ári fram úr sjávarútvegi sem stærsta útflutnings atvinnugrein okkar Íslendinga. Gjaldtaka af ferðamannastöðum hefur nær ekkert tíðkast hér á landi en sumarið 2013 hófu eigendur Kersins í Grímsnesi að innheimta gjald fyrir aðgangi inn á svæðið. Erlendis hefur ýmsum aðferðum verið beitt við slíka gjaldtöku, en alls staðar hefur tilgangur gjaldtökunnar verið að standa undir kostnaði við viðhald og rekstur ferðamannastaða. Skiptar skoðanir hafa verið um hvernig Íslendingar eiga að haga þessum málum, en þó er víst að mikil samstaða ríkir um að taka upp gjaldtöku við helstu náttúruperlur okkar í því skyni að vernda þær. Þetta verður að teljast frekar óvenjulegt þegar litið er til þess að Íslendingar hafa ekki verið þekktir fyrir að taka upp veskið að eigin frumkvæði. Þetta er merkis um að úrbóta er þörf til að vernda þær náttúruperlur sem þetta fagra land okkar hefur upp á að bjóða. Eigindlegri rannsóknaraðferð var beitt við vinnslu ritgerðarinnar og voru tekin viðtöl við fjóra hagsmunaaðila sem koma að málinu á einn eða annan hátt. Mikil áhersla var lögð á að þessir aðilar endurspegluðu mismunandi hliðar viðfangsefnisins með það að markmiði að geta fengið sem víðtækasta mynd af því. Verkefnið hefur tekið miklum breytingum þá mánuði sem það hefur staðið yfir, en nánast daglega hafa komið fréttir sem tengst hafa málefninu með einum eða öðrum hætti. Rannsakandi hefur því þurft að fylgjast mjög náið með fjölmiðlum til að halda í við þá þróun sem umræðan um gjaldtöku hefur tekið undanfarna mánuði.
|
|---|