Reynsla kvenna af heilbrigðisþjónustu í Reykjavík í kjölfar fósturláts

• Main Author: Berglind Kristjánsdóttir 1980-
• Other Authors: Háskóli Íslands
• Format: Thesis
• Language: Icelandic
• Published: 2012
• Subjects: Félagsráðgjöf; Fósturlát; Heilbrigðisþjónusta; Reykjavík; Kvenna; Mati
• Online Access: http://hdl.handle.net/1946/10696

Markmið rannsóknarinnar var að fá innsýn í reynslu kvenna af heilbrigðisþjónustu í Reykjavík í kjölfar fósturláts, ásamt því að fá vísbendingar um hvað vel er gert og hvað megi betur fara þegar kemur að heilbrigðisþjónustu við konur í kjölfar fósturláts. Rannsakandi lagði sérstaka áherslu á að skoða reynslu kvenna af eftirfarandi þáttum: viðmóti og framkomu heilbrigðisstarfsmanna, upplýsingagjöf og fræðslu, aðstöðunni/umhverfinu innan heilbrigðiskerfisins og eftirfylgd heilbrigðisstarfsmanna. Rannsóknin byggir á eigindlegum rannsóknaraðferðum þar sem tekin voru átta hálfstöðluð einstaklingsviðtöl við konur á aldrinum 25 – 38 ára. Samtals eiga konurnar fimmtán fósturlát að baki og var meðgöngulengd þeirra allt frá fimm vikum til 21. viku. Niðurstöður rannsóknarinnar sýndu að reynsla kvennanna af viðmóti og framkomu heilbrigðisstarfsmanna einkenndist bæði af jákvæðri og neikvæðri reynslu. Það mátti greina jákvæða reynslu þegar þær upplifðu umhyggju, hlýju, samkennd og tillitssemi af hálfu heilbrigðisstarfsfólks. Neikvæð reynsla einkenndist hins vegar af skorti á viðurkenningu, samkennd, hlýju og tillitssemi. Þá lýstu sumar þjónustunni sem „færibandavinnu“. Reynslu kvennanna af upplýsingagjöf og fræðslu mátti skipta niður í sex flokka eða þemu, en þau eru: áfallahjálp, fósturlát staðfest – næstu skref, minningarathöfn, orsök fósturlátsins, andleg líðan og félagsleg samskipti, og að lokum stuðningsúrræði. Að mati kvennanna voru upplýsingagjöf og fræðsla í flestum tilfellum ófullnægjandi. Þá voru ákveðnir þættir varðandi aðstöðu og umhverfi innan heilbrigðiskerfisins sem reyndust konunum erfiðir. Í því samhengi má nefna viðveru nýfæddra barna, barnsgrátur og biðraðir. Konurnar voru hins vegar sáttar þegar þær fengu að vera út af fyrir sig. Það var mismunandi með hvaða hætti konunum var veitt eftirfylgd og að sögn þeirra var hún í flestum tilfellum ófullnægjandi. Konurnar greindu flestar frá góðum stuðningi á meðgöngum eftir missi. Tvær konur þurftu þó að leita sér hjálpar hjá fagaðila vegna andlegrar vanlíðanar. ...