Löghelgan venju. Einhliða skilarétt lóðarhafa atvinnuhúsalóða í Reykjavík.

• Main Author: Davíð Ingi Magnússon 1984-
• Other Authors: Háskóli Íslands
• Format: Thesis
• Language: Icelandic
• Published: 2011
• Subjects: Lögfræði; Stjórnsýsluréttur; Einkamálaréttarfar; Reykjavík; Reykjavíkurborg
• Online Access: http://hdl.handle.net/1946/10373

Eftir 1. október 2008 hóf Reykjavíkurborg að neita lóðarhöfum atvinnuhúsalóða um einhliða skil á áður úthlutuðum lóðum. Sú ákvörðun var formlega tekin síðar, eða á borgarráðsfundi Reykjavíkur þann 20. nóvember 2008 og tilkynnt lóðarhöfum þann 27. sama mánaðar. Meginþungi ritgerðarinnar snýst því um tímamarkið frá 1. október 2008 til 27. nóvember 2008, sem nýfallnir Hæstaréttar snúast í meginatriðum um. Var á þessum tíma til staðar venjuhelguð stjórnsýsluframkvæmd sem kvað á um einhliða skilarétt lóðarhafa atvinnuhúsalóða sem stjórnvöldum var óheimilt að víkja frá eða ekki? Í öðrum kafla ritgerðarinnar verður fjallað almennt um venju, uppruna hennar, kenningar fræðimanna og rétthæð venju. Undir lok kaflans verður einnig fjallað um hvernig sönnun venju á sér stað. Þar verður fjallað um meginreglu einkamálaréttarfars um frjálst sönnunarmat dómara og undantekninguna frá henni. Í þriðja kafla verður byrjað á því að fara almennt yfir málsatvik í þeim dómsmálum sem fallið hafa um þetta álitaefni, bæði í Hæstarétti og í héraði. Síðari hlutinn mun helgast af því að gera dómunum góð skil með tilliti til venjuhugtaksins. Í fjórða kafla mun höfundur fjalla um þau sjö skilyrði sem stjórnsýsluframkvæmd þarf að uppfylla, til þess að flokkast sem grundvöllur undir venju. Ásamt því mun höfundur máta þau skilyrði við niðurstöður í þeim dómsmálum sem fyrir liggja um einhliða skilarétt lóðarhafa atvinnuhúsalóða og meta hvort tiltekin skilyrði sé uppfyllt. Í fimmta kafla verður farið yfir þau skilyrði sem stjórnvöld þurfa að fylgja þegar horft er frá venju, án þess að brjóta gegn jafnræðisreglunni, sem stjórnvöld eru bundin af og mun höfundur einnig meta það hvort skilyrðin hafi verið uppfyllt í framkvæmd í fyrrgreindum dómum. Hjá því verður ekki komist að fjalla um hvernig stjórnvöld framkvæma vald sitt gagnvart almenningi og verður jafnræðisreglan, afturvirkni laga og réttmætar væntingar kannaðar við sama tilefni. Í sjötta kafla verða niðurstöður ritgerðarinnar dregnar saman í lokaorð og mun höfundur koma með sitt eigið álit á ...