| Summary: | Unifikacja Półwyspu Koreańskiego, mimo upływu lat i co za tym idzie także zmian zachodzących zarówno w warstwie administracyjnej jak i społecznej, pozostaje w polityce Korei Południowej kwestią kluczową. Dążenie do zjednoczenia oraz przedstawienie własnej strategii jego osiągnięcia stało się strategicznym i nierzadko uważanym za nieodłączny, punktem polityki Korei Południowej. W niniejszej pracy przedstawiono strategie polityczne wybranych południowokoreańskich prezydentów wobec KRLD wraz z proponowanymi przez nich koncepcjami zjednoczenia Półwyspu Koreańskiego. Szczególną uwagę poświęcono prezydenckim koncepcjom zjednoczeniowym powstałym po roku 1997, takich jak: polityka słonecznego blasku Kim Daejunga, polityka pokoju i dobrobytu Roh Moohyuna, polityka obustronnych korzyści i wspólnego dobrobytu Lee Myungbaka, Trustpolitik Park Geunhye oraz polityka księżycowego blasku Moon Jaeina. Ponadto w pracy zostały również omówione historyczne uwarunkowania towarzyszące powstaniu idei koreańskiego zjednoczenia oraz czynniki wpływające na jej ciągły rozwój, a także najważniejsze instytucje odpowiedzialne za kształtowanie koreańskich relacji oraz implementację prezydenckich koncepcji zjednoczeniowych. Celem pracy było przedstawienie i analiza wybranych prezydenckich koncepcji zjednoczeniowych, ich zróżnicowania jak i elementów wspólnych, a także poziomu ich skuteczności oraz odbioru wśród obywateli i społeczności międzynarodowej. Despite the passage of time and the resulting administrative and social changes, Korean unification still remains the key issue in South Korea's politics. Striving for reunification along with the presentation of distinctive plans for achieving this goal became a strategic point, frequently considered to be an integral part of South Korea’s politics. In this paper, several presidential North Korea policies along with the proposed solutions concerning the subject of Korean reunification has been presented. The author focuses mainly on the presidential unification policies implemented after the year 1997, such as Kim Daejung’s Sunshine policy, Roh Moohyun’s Peace and Prosperity policy, Lee Myungbak’s Mutual Benefits and Common Prosperity policy, Park Geunhye’s Trustpolitik and Moon Jaein’s Moonshine policy. Moreover, the paper addresses the historical determinants of the emergence and continuous development of the idea of Korean reunification while also introducing the most relevant institutions responsible for the implementation of the presidential unification policies and the improvement of inter-Korean relations. The aim of this paper is to present the differentiated approaches and common elements of the selected South Korean presidential unification strategies and analyze their level of efficacy as well as the national and international public perception.
|
|---|