Interakcje wilki – psy domowe na terenie GPN

• Main Author: Hadała, Agnieszka
• Format: Master Thesis
• Language: Polish
• Subjects: Wilk szary (Canis lupus); Pies domowy (Canis familiaris); konflikt pies-wilk; interakcje międzygatunkowe; fotopułapki; Gorczański Park Narodowy; Grey wolf (Canis lupus); Domestic dog (Canis familiaris); wolf-dog conflict; intraguild interactions; camera traps; Gorce National Park; Canis lupus
• Online Access: https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/233897

Psy domowe, jako powszechnie występujące drapieżniki istotnie wpływają na środowisko naturalne, gdy nie są kontrolowane przez człowieka. Dziko żyjące psy konkurują o zasoby naturalne z innymi mięsożercami, między innymi z wilkami. Konflikt pomiędzy psem a wilkiem jest spowodowany nakładaniem się nisz obu gatunków na siebie. Gatunki te także krzyżują się ze sobą, czego efektem jest powstawanie hybryd międzygatunkowych, sprzyja to także transmisji chorób pomiędzy osobnikami obydwu gatunków.Badania zawarte w tej pracy polegały na analizie materiałów pochodzących z fotopułapek pod względem zachowania, aktywności dobowej oraz sezonowej wilków i psów domowych na terenie Gorczańskiego Parku Narodowego. Bahawior zwierząt analizowano pod względem 9 różnych kategorii. Aktywność dobową i sezonową określono na podstawie dat i godzin nagrań. Łącznie 40 urządzeń rozmieszczonych na terenie całego parku w różnych cennych przyrodniczo siedliskach pozwala na objęcie monitoringiem możliwie największej powierzchni. Celem tej pracy było określenie interakcji międzygatunkowych na podstawie analizy 238 nagrań i zdjęć uzyskanych w latach 2014 – 2018. Aktywność sezonowa psów i wilków istotnie różniła się od siebie, podobnie jak aktywność dobowa. Oba gatunki rejestrowano najczęściej jesienią. Psy były bardziej aktywne w dzień, a wilki w nocy. Na terenie parku regularnie rejestrowane były grupy psów (51% nagrań), często składające się z tych samych osobników, zarejestrowano stosunek seksualny między członkami jednej z grup. Zaobserwowano obecność szczeniąt przypuszczalnie urodzonych w parku. Na nagraniach istotnie więcej psów nie posiadało obroży. Pojedyncze wilki pojawiły się na 70% nagrań. Różnice w rytmie dobowym i sezonowym mogą świadczyć o unikaniu przez psy konfrontacji z wilkami. Niektóre z zarejestrowanych pojedynczych wilków stanowiły zapewne osobniki młodociane poszukujące terytorium. Brak obroży i zaniedbane futra u członków grup psów skłaniają do wniosków, iż są to psy dziko żyjące. Domestic dogs as common predators have a ...