| Summary: | W pracy dokonana zostanie analiza zjawiska „ciszy wyborczej” w Polsce pod kątem istoty tej instytucji w dobie nowych mediów. Przywołane zostaną przykłady z ostatnich kampanii wyborczych, podczas których dochodziło, przede wszystkim w dniu wyborów, do łamania tej zasady poprzez publikacje na portalach społecznościowych, czy zagranicznych serwerach. Głosy w tej sprawie od kilku lat pojawiają się również w internetowych publikacjach. Dziennikarze, którzy na co dzień pracują w środowisku sieciowym, wielokrotnie w swoich artykułach starają się walczyć z „ciszą wyborczą”. Argumentują to jej dysfunkcyjnym charakterem w obecnych czasach. Czasach nowych mediów. W mojej ocenie instytucja ta straciła na pierwotnym znaczeniu i nie powinna zostać utrzymywana. Internet sprawił, że ma ona dysfunkcyjny charakter i przybiera postać prawa martwego. Polskie prawo powinno zostać zaktualizowane w tym zakresie. W dalszej części pracy zostanie to poparte przykładami. Przypadki, z jakimi dotychczas można było się spotkać w temacie naruszenia „ciszy” pokazują, że jej złamanie nie wiąże się bezpośrednio z nałożeniem grzywny, choć zakładają to przepisy w Kodeksie wyborczym. Niska skuteczność wyegzekwowania sankcji jest kolejnym powodem, dla którego ustawodawca powinien zaktualizować przepisy. W pracy przedstawię również sposoby, jakie znaleźli internauci na omijanie „ciszy wyborczej”. Jeden z nich stworzył ustawodawca, który pominął zdefiniowanie ilości osób, która tworzy „przestrzeń publiczną”. Kolejny został wymyślony przez samych użytkowników Internetu, którzy posługują się szyfrem przy przekazywaniu sobie wiadomości z wynikami sondażowymi i frekwencją. Każdy z tych sposobów, jakie powstały przy okazji kolejnych wyborów, prezydenckich oraz parlamentarnych w 2015 roku, zostanie dokładnie opisany i zanalizowany. Przeanalizuje również problemy, które moim zdaniem są najważniejsze, a stały się powszechne wraz z rozwojem Internetu. Wciąż społeczeństwo jest w nikim stopniu poinformowane na temat zgłaszania przypadków naruszeń „ciszy wyborczej” w Internecie. Poza tym w Sieci występuje również zjawisko „kradzieży tożsamości”, co nie jest skomplikowaną procedurą w obecnych czasach. Banalny sposób, który po trafieniu w niewłaściwe ręce może przysporzyć kłopotów, o czym mógł się przekonać jeden z kandydatów na Prezydenta RP.Zdecydowanie najpoważniejszy zarzut wobec utrzymywania instytucji, jaką jest „cisza wyborcza” wysuwają sami internauci, którzy udowadniają, że mija się to z celem. W komentarzach pod artykułami na portalach informacyjnych, czy też artykułach, które tworzą niezależni blogerzy, można odnaleźć głosy ludzi, uważających że „cisza” narusza konstytucyjną wolność słowa, a Internet powoduje, że przybiera ona groteskowy wymiar.Wnioski wyciągnięte z pracy pozwolą stwierdzić, czy zachowanie tej instytucji powinno się utrzymać, czy ma ona dysfunkcyjny charakter. Pod uwagę zostaną wzięte wszystkie przykłady przytoczone w pracy oraz ich zakończenia, które zostaną przeanalizowane. Jedynym medium, które zostało wzięte pod uwagę w pracy, jest Internet. W jego obrębie miały miejsce wszystkie naruszenia „ciszy” przytoczone w pracy. Dysfunkcyjny charakter ma wyniknąć jedynie w środowisku sieciowym. Internet is one of the main source of information. People use it everyday especially social media to converse with other. What is more, Internet is used by people to share their opinions into the public domain. It is nothing new but the context of situation is important. Especially during “electoral silence”.I am going to analyse “electoral silence” in the Internet in Poland. I am going to base on examples found on the Internet. In my opinion nowadays it has lost its sense. Many cases, what is going to be presented, has not been solved, although people have broken the law. The next reason is low level of prosecution for delinquency connected with “electoral silence”. Moreover, people have found a way to bypass the regulations. They use a special code, which can be understood by majority of people. People also communicate in closed group and any people without invitation cannot join the conversation. They converse there about politic during “electoral silence”, which is a delinquency but they do it intentionally. This example is also going to be presented. I am also going to analyse other problems which are created by Internet. Stealing the identity or problem with defining “public forum” are just two of them. Conclusions learnt from the analysis are going to confirm that “electoral silence” should be kept or should not be kept. Everything is going to be based on examples instanced in my thesis.
|
|---|