Religija prakulture

Introductio. Religio, phaenomena religiosa, admixtiones religioni in genere humano: idea Entis Supremi cum ethica et cultu externo, mythologia et heroes culturae, manismus, animismus et fetišismus, totemismus et tabuismus, magia. Quae forma religionis antiquissima est? I. Ethnologia de religione hod...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: GAHS, Aleksandar
Format: Text
Language:Croatian
Published: Catholic Faculty of Theology, University of Zagreb; kbf@theo.kbf.hr 1925
Subjects:
Online Access:http://hrcak.srce.hr/43401
http://hrcak.srce.hr/file/67656
id fthrcak:oai:hrcak.srce.hr:43401
record_format openpolar
spelling fthrcak:oai:hrcak.srce.hr:43401 2023-05-15T13:16:02+02:00 Religija prakulture Religio culturae vetustissimae GAHS, Aleksandar 1925-03-24 pdf http://hrcak.srce.hr/43401 http://hrcak.srce.hr/file/67656 hr hrv Catholic Faculty of Theology, University of Zagreb; kbf@theo.kbf.hr http://hrcak.srce.hr/43401 http://hrcak.srce.hr/file/67656 Articles published in the Bogoslovska smotra may be used for personal, scientific and educational purposes free of charge in keeping with copyright standards. Bogoslovska smotra (smotra@theo.kbf.hr); Vol.12 No.4 text 1925 fthrcak 2012-10-27T13:37:37Z Introductio. Religio, phaenomena religiosa, admixtiones religioni in genere humano: idea Entis Supremi cum ethica et cultu externo, mythologia et heroes culturae, manismus, animismus et fetišismus, totemismus et tabuismus, magia. Quae forma religionis antiquissima est? I. Ethnologia de religione hodiernorum populorum culturae relative vetustissimae. A. Asia meridionalis et Oceania: Minkopi, Prae-Dravidi, Vedda, Semang, Senoi, Aeta, Toala. Kubu, Pygmaei Melanesiae, Tasmani, Kurnai, Čepara, Juin, Kulin. B. Africa: Dama, Nama, San, Zulu, Negrili, Kindija, Sandave, Niloti. C. America meridionalis: Jagan, Ona, Alakaluf, Tehuelče, Puelče, Čarua, Gvaikuru, Džes, Puri-Koroados, Uitoto. D. America septentrionalis: Juki, Hoka, Penuti, Jurok, Višok, Algonkin occidentales, Seliš, Palaeo-Eskimi, Ainu, Lapi. lI. Mythologia comparativa et palaeontologia linguistica de originali religione hodiernorum populorum culturae primariae (et secundariae). A. Venatores totemistici et horticolae matriarchales: Australienses et Papua, Austrici et Indo-Sinenses, Dravidi et Caucasienses, Bantu et Nigritae, merid. et septentr. Indiani, Palaeo-Sibirienses. B. Pastores nomades: Hamitae et Semitae, Arii et Altaii. III. Ethnologi, linguistae, psychologi eruditi de religione culturae relative vetustissimae. Magna immutatio pristinarum opinionum. A. Lang; L. v. Schroeder et P. Ehrenreich; Encyclopedia of Religion and Ethics et qui vocantur Americanistae; J. Leuba et K. Oesterreich; K. Preuss et A. Nieuwenhuis; F. Graebner et R. Lasch. IV. Praehistoria coniuncta cum ethnologia (et palaeontologia linguistica) de religione extinctorum populorum culturae relative vetustissimae. Ad cognoscendam religionem palaeolithicorum nonnisi indirecta via perduci possumus. Quae via duplex est. Conclusio. Omnes fontes, sive directa sive indirecta via, hanc imaginem religionis culturae relative vetustissimae efficiunt; est religio quae credat existere Ens Supremum, personale et unicum in suis proprietatibus. Hoc Ens Supremum est dominus omnium, bonus atque benignus, auctor et custos ordinis moralis. Hoc Ens Supremum in suis fidelibus conscientiam elicit subiectionis absolutae quae inde apparet, quod praecepta sua exsequuntur, precibus id adeunt et sacrificiis (primicialibus) adorant. Quaelibet alia phaenomena religiosa et admixtiones vel parum vel omnino non adoleverunt. Quae imago potest ac debet unicum esse fundamentum ad diiudicandam religionem culturae apsolute vetustissimae, quam nulla scientia profana atque positiva via directa attingere potest. Haec imago omnes hypotheses evolucionisticas de origine religionis diruit, quippe quae omnes posterioribus phaenomenis et admixtionibus religiosis nitantur, cum vera eius origo nonnisi in idea Entis Supremi quaeri possit. Tali solutioni problematis etiam psychologia experimentalis favet (J. Leuba et J. Lindworsky). Alia est quaestio (scientiae profanae), unde idea Entis Supremi in genere humano originem ducat. Duae sunt opiniones. Tuentur eas P. W. Schmidt S. V. D.: congnitio naturalis, et Mgr Le Roy: revelatio primaeva. Etsi prior opinio facilius confirmari potest, tamen pro altera quoque seriae pugnant rationes. Text algonkin Hrčak - Portal of scientific journals of Croatia
institution Open Polar
collection Hrčak - Portal of scientific journals of Croatia
op_collection_id fthrcak
language Croatian
description Introductio. Religio, phaenomena religiosa, admixtiones religioni in genere humano: idea Entis Supremi cum ethica et cultu externo, mythologia et heroes culturae, manismus, animismus et fetišismus, totemismus et tabuismus, magia. Quae forma religionis antiquissima est? I. Ethnologia de religione hodiernorum populorum culturae relative vetustissimae. A. Asia meridionalis et Oceania: Minkopi, Prae-Dravidi, Vedda, Semang, Senoi, Aeta, Toala. Kubu, Pygmaei Melanesiae, Tasmani, Kurnai, Čepara, Juin, Kulin. B. Africa: Dama, Nama, San, Zulu, Negrili, Kindija, Sandave, Niloti. C. America meridionalis: Jagan, Ona, Alakaluf, Tehuelče, Puelče, Čarua, Gvaikuru, Džes, Puri-Koroados, Uitoto. D. America septentrionalis: Juki, Hoka, Penuti, Jurok, Višok, Algonkin occidentales, Seliš, Palaeo-Eskimi, Ainu, Lapi. lI. Mythologia comparativa et palaeontologia linguistica de originali religione hodiernorum populorum culturae primariae (et secundariae). A. Venatores totemistici et horticolae matriarchales: Australienses et Papua, Austrici et Indo-Sinenses, Dravidi et Caucasienses, Bantu et Nigritae, merid. et septentr. Indiani, Palaeo-Sibirienses. B. Pastores nomades: Hamitae et Semitae, Arii et Altaii. III. Ethnologi, linguistae, psychologi eruditi de religione culturae relative vetustissimae. Magna immutatio pristinarum opinionum. A. Lang; L. v. Schroeder et P. Ehrenreich; Encyclopedia of Religion and Ethics et qui vocantur Americanistae; J. Leuba et K. Oesterreich; K. Preuss et A. Nieuwenhuis; F. Graebner et R. Lasch. IV. Praehistoria coniuncta cum ethnologia (et palaeontologia linguistica) de religione extinctorum populorum culturae relative vetustissimae. Ad cognoscendam religionem palaeolithicorum nonnisi indirecta via perduci possumus. Quae via duplex est. Conclusio. Omnes fontes, sive directa sive indirecta via, hanc imaginem religionis culturae relative vetustissimae efficiunt; est religio quae credat existere Ens Supremum, personale et unicum in suis proprietatibus. Hoc Ens Supremum est dominus omnium, bonus atque benignus, auctor et custos ordinis moralis. Hoc Ens Supremum in suis fidelibus conscientiam elicit subiectionis absolutae quae inde apparet, quod praecepta sua exsequuntur, precibus id adeunt et sacrificiis (primicialibus) adorant. Quaelibet alia phaenomena religiosa et admixtiones vel parum vel omnino non adoleverunt. Quae imago potest ac debet unicum esse fundamentum ad diiudicandam religionem culturae apsolute vetustissimae, quam nulla scientia profana atque positiva via directa attingere potest. Haec imago omnes hypotheses evolucionisticas de origine religionis diruit, quippe quae omnes posterioribus phaenomenis et admixtionibus religiosis nitantur, cum vera eius origo nonnisi in idea Entis Supremi quaeri possit. Tali solutioni problematis etiam psychologia experimentalis favet (J. Leuba et J. Lindworsky). Alia est quaestio (scientiae profanae), unde idea Entis Supremi in genere humano originem ducat. Duae sunt opiniones. Tuentur eas P. W. Schmidt S. V. D.: congnitio naturalis, et Mgr Le Roy: revelatio primaeva. Etsi prior opinio facilius confirmari potest, tamen pro altera quoque seriae pugnant rationes.
format Text
author GAHS, Aleksandar
spellingShingle GAHS, Aleksandar
Religija prakulture
author_facet GAHS, Aleksandar
author_sort GAHS, Aleksandar
title Religija prakulture
title_short Religija prakulture
title_full Religija prakulture
title_fullStr Religija prakulture
title_full_unstemmed Religija prakulture
title_sort religija prakulture
publisher Catholic Faculty of Theology, University of Zagreb; kbf@theo.kbf.hr
publishDate 1925
url http://hrcak.srce.hr/43401
http://hrcak.srce.hr/file/67656
genre algonkin
genre_facet algonkin
op_source Bogoslovska smotra (smotra@theo.kbf.hr); Vol.12 No.4
op_relation http://hrcak.srce.hr/43401
http://hrcak.srce.hr/file/67656
op_rights Articles published in the Bogoslovska smotra may be used for personal, scientific and educational purposes free of charge in keeping with copyright standards.
_version_ 1766272286122311680